Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Rzążewska (spr.) Sędziowie sędzia NSA Krystyna Borkowska sędzia NSA Tadeusz Geremek Protokolant Monika Dworakowska po rozpoznaniu w dniu 29 października 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...]. nr [...] o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy [...] Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków a Wójtem Gminy [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia wniosku o pozwolenie na usunięcie drzew postanawia: umorzyć postępowanie.
Pismem z dnia 7 sierpnia 2008r. Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków wystąpił z wnioskiem o rozstrzygnięcie negatywnego sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a Wójtem Gminy Otyń w przedmiocie wskazania organu właściwego do wydania pozwolenia na usunięcie drzew.
W uzasadnieniu wskazano, że Wójt Gminy Otyń postanowieniem z dnia 5 marca 2008r. przekazał Lubuskiemu Wojewódzkiemu Konserwatorowi Zabytków wniosek Księdza Proboszcza G. S. w sprawie pozwolenia na usunięcie drzew rosnących w bezpośrednim sąsiedztwie Kościoła pw. Podwyższenia Krzyża Świętego przy ul. Moniuszki 4 w Otyniu na działce nr 373/2. Organ występujący z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego ustalił, że decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia 15 lutego 1965r. nr 1542 Kościół Parafialny pw. Św. Krzyża w Otyniu został wpisany do rejestru zabytków. Teren, na którym rosną drzewa, co do których wpłynął wniosek o usunięcie, nie podlega ochronie prawnej poprzez wpis do rejestru. Zgodnie z art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2004r. Nr 92, poz. 880 ze zm.) usunięcie drzew lub krzewów z terenu nieruchomości może nastąpić z zastrzeżeniem ust. 2, po uzyskaniu zezwolenia wydanego przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta na wniosek posiadacza nieruchomości. Stosownie zaś do art. 83 ust. 2 wymienionej ustawy zezwolenie na usunięcie drzew lub krzewów z terenów nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków wydaje wojewódzki konserwator zabytków. Zdaniem organu wnoszącego wniosek, przepis art. 83 ust. 2 ma zastosowanie w przypadku zabytkowych parków, ogrodów, fortyfikacji, zespołów urbanistyczno-krajobrazowych, na których występuje zieleń, objętych indywidualnym wpisem, co nie dotyczy działki nr 373/2 w Otyniu. Wobec tego Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków uznał, że zezwolenie w sprawie usunięcia drzew rosnących w sąsiedztwie Kościoła powinien wydać Wójt Gminy Otyń.
W związku z zaprezentowanym wyżej stanowiskiem pismem z dnia 7 kwietnia 2008r. znak ZN.L.Pal.421-38/1-08 Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków wystąpił do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zielonej Górze o stwierdzenie nieważności postanowienia Wójta Gminy Otyń z dnia 5 marca 2008r. Decyzją z dnia 17 czerwca 2008r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze umorzyło postępowanie uznając, iż nie jest właściwe w sprawie rozstrzygnięcia sporu kompetencyjnego zaistniałego pomiędzy organami. W ocenie Kolegium do rozstrzygania sporu kompetencyjnego pomiędzy organem jednostki samorządu terytorialnego - Wójtem Gminy Otyń, a organem administracji rządowej - Lubuskim Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków właściwy jest, w myśl art. 22 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, sąd administracyjny.
Odpowiedź na wniosek o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego złożył Wójt Gminy Otyń. W swym piśmie z dnia 3 października 2008r. znak SOŚ-7635-24/4/08 podniósł, iż przekazując sprawę w przedmiocie wydania pozwolenia na usunięcie drzew do Lubuskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków kierował się faktem zaopiniowania przez ten organ projektu dotyczącego ukształtowania terenu, wymiany nawierzchni i remontu ogrodzenia wokół Kościoła. Organ Gminy uznał, że skoro Kościół jest wpisany do rejestru zabytków, zaś zespół urbanistyczny miejscowości Otyń jest ujęty w wojewódzkiej ewidencji zabytków, to istnieją przesłanki, że działka, na której rosną przedmiotowe drzewa również jest objęta ochroną konserwatorską. Wójt Gminy Otyń wskazał ponadto, że w momencie stwierdzenia braku podstaw do rozpoznania sprawy, Wojewódzki Konserwator Zabytków winien odesłać sprawę do organu gminy. Wójt Gminy poinformował, że po zapoznaniu się ze stanowiskiem organu przeciwnego, rozpatrzył pozytywnie wniosek Księdza G. S. o wydanie zezwolenia na usunięcie drzew.