Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Rzążewska Sędziowie sędzia del. WSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz sędzia NSA Andrzej Gliniecki /spr./ Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia 18 stycznia 2008 r. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy [...] Wojewódzkim Inspektorem Ochrony Środowiska w S. a Burmistrzem P. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia sprawy zbyt dużej ilości brojlerów hodowlanych w kurniku postanawia: 1. oddalić wniosek, 2. uchylić postanowienie Burmistrza P. z dnia [...] o nr [...]
Pismem z dnia 18 stycznia 2008 r. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska w S. wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość, jaki zaistniał pomiędzy [...] Wojewódzkim Inspektorem Ochrony Środowiska w S. a Burmistrzem P. w sprawie "zbyt dużej ilości brojlerów hodowanych w kurniku"; wnosząc o uznanie, że organem właściwym w tej sprawie jest Burmistrz P. W uzasadnieniu wniosku podniesiono, że Burmistrz P. postanowieniem z dnia [...] przekazał Wojewódzkiemu Inspektorowi Ochrony Środowiska w S. pismo A. S. o wszczęcie postępowania administracyjnego w sprawie zbyt dużej ilości brojlerów hodowanych w kurniku należącym do Państwa C. w m. B. gm. P. Zdaniem organu wnoszącego o rozstrzygnięcie sporu, organem właściwym do podjęcia działań, o których mowa w art. 362 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2006 r. Nr 129, poz. 902 ze zm.) w tej sprawie jest Burmistrz miasta, zgodnie z przepisem art. 376 tej ustawy. Podjęcie działań przez organy Inspekcji Ochrony Środowiska wymaga natomiast wyraźnego przepisu ustawy, organ podstawy takiej w tej sprawie zaś nie widzi. Burmistrz P. nie próbował w tym przypadku nawet przeprowadzić stosownego postępowania dla ustalenia właściwości organów, czym naruszył przepisy art. 7 i 9 k.p.a.
W odpowiedzi na wniosek o rozstrzygnięcie sporu o właściwość Burmistrz P. podniósł, iż zgodnie z przepisami art. 2 ust. 1 pkt 1, 2, 5 i 6 ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. z 2007 r. Nr 44, poz. 287 ze zm.) zadania określone tą ustawą oraz ustawą Prawo ochrony środowiska realizują organy Inspekcji Ochrony Środowiska, a na podstawie art. 378 ust. 1 w zw. z art. 362 ust. 1 i 3 Prawa ochrony środowiska można ewentualnie rozważać właściwość starosty w niniejszej sprawie. Nie bez znaczenia zdaniem Burmistrza dla rozstrzygnięcia kwestii właściwości w tej sprawie są też przepisy art. 76 ust. 4 i art. 367 Prawa ochrony środowiska. Burmistrz P. popiera wniosek o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego i ustalenie, że organem właściwym w tej sprawie jest [...] Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska w S. ewentualnie Starosta Powiatu G.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 15 § 1 pkt 4 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), powołanej dalej jako p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory o właściwość oraz spory kompetencyjne.
Ponieważ organy będące w sporze różnie określają ten spór, należy zauważyć, iż pojęcia "sporu o właściwość" i "sporu kompetencyjnego", nie są pojęciami tożsamymi i nie powinno używać się ich zamiennie, co wynika z brzmienia art. 4 p.p.s.a. (T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2005, s. 96).
W rozpoznawanej sprawie zgodnie z art. 4 p.p.s.a., należy mówić o sporze kompetencyjnym ponieważ ma on miejsce między organem jednostki samorządu terytorialnego (burmistrzem) a organem administracji rządowej - [...] Wojewódzkim Inspektorem Ochrony Środowiska w S..