Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Roman Ciąglewicz Sędziowie: sędzia NSA Leszek Kiermaszek (spr.) sędzia del. WSA Piotr Broda po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Wójta Gminy O. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Wójtem Gminy O. a Burmistrzem Miasta C. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia zawiadomienia z dnia 23 stycznia 2020 r. Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Polsce - Oddział w S. postanawia: wskazać Wójta Gminy O. jako organ właściwy do rozpoznania sprawy.
Pismem z dnia 13 maja 2020 r. Wójt Gminy O. zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy nim a Burmistrzem Miasta C. o wskazanie organu właściwego do rozpatrzenia zawiadomienia Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami Oddział w S. (dalej powoływanego jako wnioskodawca) z dnia 20 stycznia 2020 r. (data wpływu do organu - 23 stycznia 2020 r.) w taki sposób, że Burmistrz Miasta C. jest organem właściwym do rozpoznania sprawy.
W uzasadnieniu wniosku Wójt wskazał, że z przesłanego przez wnioskodawcę zawiadomienia wynika, że pies rasy samoyed odebrany został w dniu 20 stycznia 2020 r. w trybie interwencyjnym jego właścicielom. W związku z tym w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2019 r. poz. 122, ze zm., obecnie Dz. U. z 2020 r. poz. 638; dalej zwanej ustawą), który w przeciwieństwie do art. 7 ust. 1 tej ustawy, nie wskazuje organu właściwego miejscowo do załatwienia sprawy. W konsekwencji, zdaniem organu, przyjąć należy, że właściwość miejscową w przedmiotowej sprawie określić należy na podstawie przepisów ogólnych o właściwości, a mianowicie art. 21 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096, ze zm., obecnie Dz. U. z 2020 r. poz. 256, ze zm.; dalej powoływanej jako K.p.a.). W tym kontekście Wójt stwierdził, że stroną w niniejszym postępowaniu są właściciele psa - M. K. i jej partner, zamieszkali na terenie gminy miejskiej C. Zaznaczył przy tym, że pies nie przebywa na terenie gminy O., a jego tymczasowi opiekunowie - J. T. wraz z mężem, którzy zawieźli go do weterynarza, nie są jej mieszkańcami. Stale zamieszkują na terenie S. i w gminie O. posiadają jedynie domek letniskowy, co uniemożliwia zamieszkiwanie całoroczne. Zdaniem Wójta powyższe wyklucza właściwość miejscową Wójta Gminy O. do rozpatrzenia zawiadomienia.
W odpowiedzi na wniosek Burmistrz Miasta C. wniósł o wskazanie, że organem właściwym do rozpoznania sprawy jest Wójt Gminy O.
W ocenie Burmistrza z treści zawiadomienia z dnia 20 stycznia 2020 r. w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że pies został w tym dniu odebrany przez wnioskodawcę w trybie przepisu art. 7 ust. 3 ustawy od jego posiadacza J. T., zamieszkałej w miejscowości S., gmina O., powiat S. To w tej miejscowości pies przebywał, do niej został przywieziony przez właściciela celem objęcia go opieką. Burmistrz wyraził zatem pogląd, że norma zawarta w przepisie art. 7 ust. 1 ustawy stanowi lex specialis w stosunku do ogólnej normy o właściwości miejscowej zawartej w art. 21 § 1 pkt 3 K.p.a. i w sposób jednoznaczny określa organ właściwy do wydania decyzji o czasowym odebraniu zwierzęcia stanowiąc, że decyzję taką wydaje wójt (burmistrz, prezydent miasta) właściwy ze względu na miejsce pobytu zwierzęcia. Skoro zatem pies został odebrany z miejscowości S., to właściwym do wydania decyzji o czasowym odebraniu zwierzęcia jest Wójt Gminy O.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: