Dnia 15 stycznia 2016 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Miładowski, , , po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 października 2015 r., sygn. akt VII SA/Wa 1676/15 o odrzuceniu skargi w sprawie skargi M. M. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2015 r., znak: [...] w przedmiocie uznania skargi na czynności egzekucyjne za nieuzasadnioną postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę M. M. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2015 r., znak: [...], w przedmiocie uznania skargi na czynności egzekucyjne za nieuzasadnioną.
Sąd powołując się na treść art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", wskazał, że postanowienie stanowiące przedmiot skargi wraz z prawidłowym pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia środka zaskarżenia do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, doręczono skarżącemu w dniu 1 czerwca 2015 r. (zpo w aktach administracyjnych organu). Oznacza to, że termin 30 dni na złożenie skargi przypadał na dzień 1 lipca 2015 r. Tymczasem z akt sprawy wynika, że skarga została nadana w dniu 15 lipca 2015 r., czyli już po upływie terminu do wniesienia skargi (koperta w której nadano skargę k. 8 akt sprawy).
Ponadto Sąd wskazał, że postanowieniem z dnia 9 września 2015 r. odmówił przywrócenia terminu do złożenia skargi. Skarżący nie złożył zażalenia na powyższe postanowienie.
Zażalenie na ww. postanowienie wniósł M. M. podnosząc zarzuty naruszenia art. 58 § 1 pkt 2, art. 86 § 1 i 3, art. 87 § 1 i 3, art. 106 § 3 p.p.s.a., dowodząc, że pierwotne błędne zaadresowanie przedmiotowej skargi, co nastąpiło w dniu 19 czerwca 2015 r., było wynikiem omyłki, co nie przekreśla uznania takiego wniesienia skargi za skuteczne, pomimo jej ponownego nadania w dniu 15 lipca 2015 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
W zasadzie skarżący w zażaleniu potwierdza, że dokonał błędnego zaadresowania pierwotnie nadanej skargi, pomimo, że został prawidłowo pouczony przez organ o trybie i terminie wniesienia skargi, w tym na jaki dokładnie adres powinna zostać zaadresowana przesyłka. Tak błędnie zaadresowanej przesyłki nie można jednak uznać jako prawidłowo wniesionej skargi z uwagi na fakt ponownego nadania skargi na prawidłowy adres, co jednak nastąpiło już po terminie. W tych warunkach nie ulega wątpliwości, że Sąd I instancji prawidłowo zastosował art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a., zgodnie z którym sąd jest zobowiązany do odrzucenia skargi w przypadku wniesienia skarg po terminie. Sąd prawidłowo ocenił, że zaskarżoną decyzję doręczono skarżącemu w dniu 1 czerwca 2015 r., a skarga została wniesiona (skutecznie) zgodnie z art. 54 § 1 p.p.s.a. w dniu 15 lipca 2015 r., a więc po terminie o jakim mowa w art. 53 § 1 p.p.s.a.
Ponadto argumentacja zażalenia zmierza do usprawiedliwienia przez skarżącego przyczyn z jakich doszło do niekwestionowanego uchybienia terminu. Tego rodzaju argumentacja może stanowić wyłącznie element innego niekonkurencyjnego względem zażalenia środka prawnego, a mianowicie wniosku o przywrócenie terminu (art. 86 § 1 p.p.s.a.). W tym jednak zakresie postanowieniem z dnia 9 września 2015 r. (już prawomocnym) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił skarżącemu przywrócenia terminu do złożenia skargi. Sąd I instancji, odrzucając skargę jako wniesioną po terminie, nie mógł tym samym rozważać innych kwestii poza wskazaniem okoliczności związanych z wniesieniem skargi w wyniku już prawidłowego zaadresowania przesyłki oraz poza wskazaniem, że został negatywnie rozpoznany wniosek o przywrócenie terminu.
Mając powyższe na względzie, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w postanowieniu.