Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Hauser po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Stowarzyszenia [...] "[...]" w S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 11 października 2007 r., sygn. akt II SA/Gd 99/07 w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej uchwały w sprawie ze skargi Stowarzyszenia [...] "[...]" w S. na uchwałę Rady Gminy U. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku postanowieniem z dnia 11 października 2007 r., (sygn. akt II SA/Gd 99/07) odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej uchwały Rady Gminy U. z dnia [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w sprawie ze skargi Stowarzyszenia [...] "[...]" w S.. Wojewódzki Sąd Administracyjny podniósł, że zaskarżona uchwała należy do kategorii przepisów prawa miejscowego, została opublikowana i weszła w życie w dniu [...], a zatem zgodnie z art. 61 § 2 pkt 3 w zw. z § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej p.p.s.a.) nie ma prawnej możliwości wstrzymania jej wykonania.
W zażaleniu na to postanowienie Stowarzyszenie [...] "[...]" w S. zarzuciło Sądowi I-instancji naruszenie art. 61 § 3 p.p.s.a., wnioskując o jego uchylenie. Skarżące Stowarzyszenie zaznaczyło, iż wniosek o wstrzymanie wykonania został złożony dwa tygodnie przed dniem wejścia w życie zaskarżonej uchwały, a WSA w Gdańsku celowo przewlekał rozpatrzenie wniosku strony przed dniem, gdy "uchwała stała się prawem miejscowym".
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne.
Stosownie do art. 14 ust. 8 ustawy z dnia z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r., Nr 80, poz. 717 ze zm.) miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest aktem prawa miejscowego. Możliwość wstrzymania wykonania przepisów prawa miejscowego, w razie zaskarżenia ich do wojewódzkiego sądu administracyjnego, przewiduje art. 61 § 3 p.p.s.a. Zgodnie z jego treścią Sąd może wstrzymać wykonanie przepisów prawa miejscowego, jeżeli kumulatywnie zaistniały następujące przesłanki:
a) skarżący złoży w tym przedmiocie stosowny wniosek,
b) przepisy te nie weszły w życie,
c) ich wykonanie grozi niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowaniem trudnych do odwrócenia skutków.
Oznacza to, iż nie jest dopuszczalne wstrzymanie przez sąd wykonania aktów organów samorządu terytorialnego stanowiących przepisy powszechnie obowiązujące, ponieważ wykonanie aktu normatywnego polega w istocie na wprowadzeniu tego aktu w życie. Jeśli więc akt zawierający przepisy prawa miejscowego wszedł w życie, to stał się obowiązującym prawem i nie może być mowy o wstrzymywaniu jego wykonania (por. uchwała NSA z dnia 15 maja 2000 r., sygn. akt OPS 1/00, publikowana ONSA 2000, nr 4, poz. 134 oraz postanowienie WSA w Rzeszowie z 31 stycznia 2008 r., sygn. akt II SA/Rz 634/07, niepublikowane). Jak wynika z akt sprawy zaskarżona uchwała została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa P. w dniu [...] (nr [...], poz. [...]), co stosownie do treści art. 4 ust. 1 i art. 5 w zw. z art. 13 pkt 2 z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. 2007 r. Nr 68 poz. 449) oznacza, iż w dniu [...] weszła w życie. Okoliczność ta jest kluczowa, gdyż przesądza o braku możliwości wstrzymania wykonania zaskarżonej uchwały i powoduje, iż argumentacja przedstawiona w zażaleniu nie ma usprawiedliwionych podstaw.
W związku z tym należy przyjąć, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny nie naruszył prawa oddalając wniosek strony w przedmiocie wstrzymania wykonania zaskarżonej uchwały.
Z tych względów, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Naczelny Sąd Administracyjny zażalenie oddalił.