Dnia 8 listopada 2011 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Marzenna Linska - Wawrzon po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia D. W. i M. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 września 2011 r., sygn. akt VII SA/Wa 940/11, o przyznaniu prawa pomocy poprzez zwolnienie od wpisu sądowego od skargi w wysokości 100,00 złotych, ewentualnego wpisu sądowego od skargi kasacyjnej w wysokości 100,00 złotych, ewentualnej opłaty kancelaryjnej za sporządzenie uzasadnienia wyroku i oddaleniu wniosku w pozostałym zakresie w sprawie ze skargi D. W. i M. W. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2011 r., znak [...], w przedmiocie: zawiadomienia o konieczności wniesienia odrębnego podania postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 6 września 2011 r., sygn. akt VII SA/Wa 940/11, po rozpoznaniu wniosku D. W. i M. W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, przyznał skarżącym prawo pomocy poprzez zwolnienie od wpisu sądowego od skargi w wysokości 100,00 złotych, ewentualnego wpisu sądowego od skargi kasacyjnej w wysokości 100,00 złotych, ewentualnej opłaty kancelaryjnej za sporządzenie uzasadnienia wyroku i oddalił wniosek w pozostałym zakresie.
W uzasadnieniu Sąd I instancji podniósł, że na obecnym etapie postępowania jedynym kosztem do poniesienia jakiego skarżący byliby zobowiązani jest wpis sądowy w wysokości 100 zł. Sąd uznał również, że biorąc pod uwagę sytuację finansową wnioskujących zasadne będzie również zwolnienie ich od ewentualnego wpisu sądowego od skargi kasacyjnej w wysokości 100,00 złotych, jak również ewentualnej opłaty kancelaryjnej za sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Sąd podkreślił, że wnioskodawcy otrzymują stały miesięczny dochód z tytułu emerytur, których część przeznaczają na pokrycie kosztów sądowych we wszczętych postępowaniach, na koszty ksero i korespondencji z organami administracji i sądami. Zdaniem Sądu wynika z tego, że skarżący przewidzieli w swoim budżecie wydatki, na koszty postępowań sądowych i dysponują środkami na ich pokrycie.
Sąd Wojewódzki uznał, iż brak jest podstaw do przyjęcia, że wnioskodawcy nie są w stanie choćby w części partycypować w pozostałych kosztach postępowania sądowego.
D. i M. W. w zażaleniu zaskarżyli pkt 2. postanowienia i wnieśli o jego uchylenie i przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, ponieważ zdaniem skarżących zaskarżone postanowienie "rażąco narusza prawo i art. 2, 7, art. 31 p 1, 2, 3, art. 32 p 1 i 2, art. 45 p 1, art. 21 p 1 i 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej".
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym - gdy osoba ta wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania.
Z konstrukcji tego przepisu wynika, że to na wnioskodawcy ciąży obowiązek wykazania, iż znajduje się w sytuacji materialnej uprawniającej do przyznania prawa pomocy. W tym stanie rzeczy należy przyjąć, że rozstrzygnięcie sądu w tej kwestii będzie zależało od tego, co zostanie udowodnione przez stronę.
Mając powyższe na uwadze oraz wzgląd na okoliczności niniejszej sprawy należy stwierdzić, że skarżący nie wykazali w przekonujący sposób, iż znajdują się w sytuacji materialnej kwalifikującej ich do przyznania zwolnienia od całości kosztów sądowych. Uzyskiwany przez skarżących łączny dochód w wysokości 2.453 zł (emerytury) uzasadnia stwierdzenie, że nawet przy uwzględnieniu wydatków skarżących, powinni oni partycypować chociaż w części w kosztach sądowych. Z tego względu należało uznać, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zasadnie zaskarżonym postanowieniem z dnia 6 września 2011 r. przyznał skarżącym prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od wpisu sądowego od skargi w wysokości 100,00 złotych, ewentualnego wpisu sądowego od skargi kasacyjnej w wysokości 100,00 złotych, ewentualnej opłaty kancelaryjnej za sporządzenie uzasadnienia wyroku, a w pozostałym zakresie odmówił przyznania prawa pomocy.
Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skarżący w zażaleniu w żaden sposób nie podważyli ustaleń przedstawionych w zaskarżonym postanowieniu, a tym samym nie zaistniały warunki dla odmiennej, niż uczynił to Wojewódzki Sąd Administracyjny, oceny sytuacji materialnej skarżących.
Z powyższych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art.184 w zw. z art.197 § 2 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.