Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R.M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 31 lipca 2013 r., sygn. akt II SA/Kr 752/13 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi R.M. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 31 lipca 2013 r., sygn. akt II SA/Kr 752/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Wojewody Małopolskiego z dnia [...] kwietnia 2013 r. w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej.
W uzasadnieniu Sąd powołał się na pogląd Naczelnego Sądu Administracyjnego zajęte w przytoczonych postanowieniach i wskazał, że wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji winien być uzasadniony, co umożliwi sądowi ocenę czy w sprawie zachodzą przesłanki z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie "P.p.s.a.", i wskazał, że skarżący w treści skargi ograniczył się jedynie do sformułowania wniosku bez jego uzasadnienia. W ocenie Sądu przy rozpoznawaniu tego typu wniosku sąd nie może domyślać się powodów dla których skarżący domaga się wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Na powyższe postanowienie zażalenie wniósł skarżący R.M. wskazując, że mimo realizacji w sprawie przesłanek z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie "P.p.s.a.", Sąd nie dokonał wnikliwego rozpatrzenia całości materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy, a uzasadniającego wniosek w tym zakresie. Wskazał także, że uzasadnienie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji było zawarte w uzasadnieniu skargi. Zdaniem skarżącego w przedmiotowej sprawie zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody poprzez poszerzenie pasa drogowego o zagospodarowany teren osiedla, przeznaczony na teren parkingowy. Zaś szkoda polegać będzie na utracie miejsc postojowych, z których skarżący jako współwłaściciel działki, także korzysta.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 61 § 1 P.p.s.a. wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Zaś w myśl § 3 tego przepisu, po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego w niniejszej sprawie prawidłowo Sąd pierwszej instancji uznał, że brak jakiegokolwiek uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia spowodował, że wniosek ten został oddalony. W judykaturze bowiem nadal aktualny jest pogląd, że tego typu wniosek winien być uzasadnionym, a jego uzasadnienie winno się odnosić do konkretnych zdarzeń świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest uzasadnione. Brak precyzyjnego wskazania przesłanek wymaganych przez przepis art. 61 § 3 P.p.s.a. uniemożliwia Sądowi ocenę zasadności złożonego przez stronę skarżącą wniosku. Stanowisko takie jest utrwalone w orzecznictwie sądów administracyjnych (por. postanowienia NSA: z dn. 19.11.2013 r., sygn. akt II OZ 1001/13, npubl.; z dn. 18.05.2004 r., sygn. akt FZ 65/04, npubl.).