Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zygmunt Niewiadomski po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S. i S. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 września 2005r. sygn. akt VII SA/Wa 1123/04 o przyznaniu S. i S. S. prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata z urzędu i odmowie przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie w sprawie ze skargi S. i S. S. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 31 maja 2004r. Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego postanawia: - oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 5 września 2005r., sygn. akt VII SA/Wa 1123/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przyznał S. i S. S. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie na ich rzecz adwokata z urzędu, odmawiając jednocześnie uwzględnienia wniosku w pozostałym zakresie. W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Sąd I instancji stwierdził, że skarżący uzyskują dochody z emerytur w łącznej wysokości 879 zł miesięcznie, posiadają dom o powierzchni 114 m2 i nieruchomość rolną o powierzchni 0,5 ara. Biorąc pod uwagę wykazaną sytuację finansową Sąd I instancji uznał, że w niniejszej sprawie zachodzą przesłanki do przyznania prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata. W odniesieniu do wniosku o zwolnienie od kosztów Sąd stwierdził, że sytuacja finansowa wnioskodawców nie zmieniła się w porównaniu z sytuacją przedstawioną we wniosku z dnia 7 czerwca 2005r. Wobec faktu, że Sąd postanowieniem z dnia 11 lipca 2005r. oddalił wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów, a w ponownym wniosku z dnia 22 sierpnia 2005r. wnioskodawcy nie przedstawili żadnych nowych okoliczności, to w tym zakresie wniosek należało oddalić.
Na powyższe postanowienie skarżący złożyli zażalenie, w którym podnieśli, że pobierane dochody ledwie wystarczają na minimalne zaspokajanie potrzeb. Wyklucza to w ich ocenie możliwość ponoszenia kosztów sądowych i tym samym pozbawia możliwości dochodzenia praw przed sądem.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Sąd może na wniosek osoby fizycznej przyznać prawo pomocy w zakresie całkowitym, jeżeli osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Inicjatywa dowodowa zmierzająca do wykazania, iż zachodzą przesłanki pozytywne dla uwzględnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy, spoczywa na wnioskodawcy.
W odniesieniu do zarzutów zażalenia stwierdzić należy, że Sąd I instancji wziął pod uwagę sytuację majątkową skarżących i stwierdził, że w sprawie nie zmieniła się ich sytuacja majątkowa, która była przedmiotem oceny Sądu wyrażonej w prawomocnym postanowieniu z dnia 11 lipca 2005r.
Stosownie bowiem do art. 165 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) postanowienia niekończące postępowania w sprawie mogą być uchylane i zmieniane wskutek zmiany okoliczności sprawy. W związku z powyższym ponowny wniosek o przyznanie prawa pomocy należy traktować jako wniosek o zmianę wcześniej wydanego postanowienia w tym przedmiocie. Brak jest podstaw do takiej zmiany, jeżeli okoliczności będące podstawą wniosku nie uległy zmianie.
Z powyższych przyczyn orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.