Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. K. na zarządzenie Przewodniczącego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu z dnia 25 października 2013 r., sygn. akt II SA/Wr 763/13 wzywające do uiszczenia wpisu sądowego w sprawie ze skargi J. K. na decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] sierpnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia we wznowionym postępowaniu decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na rozbudowę pawilonu handlowego o część usługową oraz nadbudowę piętra z przeznaczeniem na część usługowo-mieszkalną wraz z niezbędną infrastrukturą postanawia: oddalić zażalenie.
Zarządzeniem Przewodniczącego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu z dnia 25 października 2013 r., sygn. akt II SA/Wr 763/13 skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 200 zł w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] sierpnia 2013 r. w przedmiocie odmowy uchylenia we wznowionym postępowaniu decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na rozbudowę pawilonu handlowego o część usługową oraz nadbudowę piętra z przeznaczeniem na część usługowo-mieszkalną wraz z niezbędną infrastrukturą, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.
Na to zarządzenie skarżący wniósł zażalenie, wnosząc o uchylenie tego zarządzenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Zarzucił niewłaściwą ocenę stanu faktycznego w sprawie, co miało istotny wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia. W uzasadnieniu wskazał, że Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z 19 lipca 2010 r., sygn. akt II SA/Wr 234/10 przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie z obowiązku uiszczenia każdorazowej opłaty sądowej w zakresie przekraczającym kwotę 50 zł. Sprawa ta, po wyroku sądu z 4 kwietnia 2012 r., ponownie wróciła do sądu wojewódzkiego pod sygnaturą rozpatrywanej obecnie sprawy i dlatego, zdaniem skarżącego, jest objęta przyznanym już prawem pomocy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Przede wszystkim wskazać należy, że zgodnie z art. 243 § 1 p.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Stosownie natomiast do § 2 tego artykułu, przyznanie prawa pomocy przed lub w toku postępowania rozpoznawczego obejmuje także postępowanie egzekucyjne. Zgodnie natomiast z art. 39 pkt 1 p.p.s.a. i uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 grudnia 2010 r., sygn. akt II GPS 2/10 prawo pomocy przysługuje również w sprawie o wznowienie postępowania. Oznacza to, że prawo pomocy obejmuje postępowanie główne do czasu prawomocnego rozpoznania sprawy w obu instancjach, postępowanie egzekucyjne oraz zainicjowane skargą o wznowienie postępowania. W braku odmiennych regulacji nie ma natomiast podstaw do przyjęcia, że przyznane prawo pomocy rozciąga się na inne postępowania, w tym postępowanie w sprawie skargi na nową decyzję administracyjną, wydaną wskutek uchylenia decyzji wydanej w poprzednim postępowaniu administracyjnym. Prawo pomocy jest bowiem instytucją wyjątkową i przesłanki oraz zakres jego przyznania powinny być interpretowane ściśle. Sąd - dokonując nieuprawnionej rozszerzonej interpretacji wyjątku jakim jest przyznanie prawa pomocy - działałby wbrew przepisom prawa.
Strona korzysta z przyznanego jej zwolnienia od kosztów sądowych na wszystkich etapach postępowania przed sądami administracyjnymi w ramach tej sprawy, w której prawo pomocy zostało jej przyznane (post. NSA z 22.9.2011 r., I OZ 710/11). Konieczne jest zatem wystąpienie tożsamości sprawy sądowoadministracyjnej na każdym etapie jej rozpoznawania. Skarżący natomiast żąda uwzględnienia przyznanego mu prawa pomocy również w nowym postępowaniu, zarejestrowanym pod inną sygnaturą, dotyczącym nowej decyzji administracyjnej.