Zażalenie na postanowienie WSA w Krakowie w przedmiocie postępowania egzekucyjnego w administracji w zakresie wykonania zastępczego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Gliniecki po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 23 września 2008 r., sygn. akt II SA/Kr 829/07 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do złożenia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 31 stycznia 2008 r., sygn. akt II SA/Kr 829/07 oddalającego skargę A. D. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] zn. [...] w przedmiocie postępowania egzekucyjnego w administracji w zakresie wykonania zastępczego postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie w części dotyczącej odmowy przywrócenia terminu do złożenia skargi kasacyjnej i odrzucić wniosek w tym zakresie

Uzasadnienie strona 1/2

Wyrokiem z dnia 31 stycznia 2008 r., sygn. akt II SA/Kr 829/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę A. D. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...], zn. [...]. Pismem z dnia 8 kwietnia 2008 r. skarżący złożył osobiście sporządzoną skargę kasacyjną, w której stwierdził, że nie udało mu się, mimo kilkunastokrotnych prób, uzyskać podpisu radcy prawnego lub adwokata, a nie posiada środków finansowych w wysokości 2,5-3 tysięcy złotych. Powyższa skarga kasacyjna została odrzucona postanowieniem Sądu z dnia 27 maja 2008 r. W zażaleniu na to postanowienie (sporządzonym także osobiście) skarżący zawarł wniosek o przyznanie pomocy prawnej, dołączając stosowny formularz. Postanowieniem z dnia 19 czerwca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego. O wyznaczeniu pełnomocnika Okręgowa Izba Radców Prawnych poinformowała Sąd pismem z dnia 14 lipca 2008 r., a wymagane pełnomocnictwo zostało udzielone wyznaczonemu radcy w dniu 4 sierpnia 2008 r. W dniu 21 sierpnia 2008 r. pełnomocnik skarżącego złożył skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 31 stycznia 2008 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej złożenia. Postanowieniem z dnia 23 września 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie sprostował oczywista omyłkę w wyroku z dnia 31 stycznia 2008 r., odrzucił zażalenie skarżącego na postanowienie z dnia 27 maja 2008 r., którym odrzucono jego skargę kasacyjną oraz odmówił przywrócenia terminu do złożenia skargi kasacyjnej od wyroku z dnia 31 stycznia 2008 r. - wskazując, że skarżący nie uprawdopodobnił braku winy w uchybieniu terminu, ponieważ mimo stosownego pouczenia, z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy nie wystąpił w terminie otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej.

Pismem z dnia 7 października 2008 r. wyznaczony pełnomocnik skarżącego złożył zażalenie na powyższe postanowienie w części odmawiającej przywrócenia terminu do złożenia skargi kasacyjnej. W zażaleniu tym podniesiono, że Sąd niesłusznie odmówił przywrócenia terminu, skoro skarżący w sporządzonej przez siebie skardze kasacyjnej zawarł, choć wadliwie sformułowany, wniosek o przyznanie prawa pomocy, stwierdzając, że nie ma środków finansowych w wysokości 2,5 - 3 tysięcy złotych.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wprawdzie należy zgodzić się z podnoszoną przez pełnomocnika skarżącego kwestią, iż zawarte w sporządzonej przez skarżącego skardze kasacyjnej stwierdzenie, iż nie posiada wystarczających środków finansowych (celem ustanowienia pełnomocnika w sprawie) należało potraktować jako wniosek o przyznanie prawa pomocy i przesłać skarżącemu urzędowy formularz wniosku. Niezależnie jednak od powyższego, zauważyć trzeba, że złożenie wniosku o przyznanie prawa pomocy nie wstrzymuje biegu terminu do złożenia skargi kasacyjnej. Stosownie do art. 177 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a., skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Termin ten jest terminem ustawowym, nie podlega więc skróceniu ani przedłużeniu, możliwe jest natomiast jego przywrócenie na zasadach ogólnych. Ustanowienie pełnomocnika po upływie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, bądź udzielenie pełnomocnictwa po tym terminie, mimo, że nastąpiło niezwłocznie po wyznaczeniu pełnomocnika przez właściwy organ samorządu zawodowego, może stanowić jedyne okoliczność uzasadniającą przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Na tym stanowisku stanął Sąd Najwyższy (post. z dnia 27 września 2001 r., II UZ 51/01, OSNP 2003/13/324), podobnie także wielokrotnie stwierdzał Naczelny Sąd Administracyjny (postanowienia w sprawach o sygn. akt II OZ 1266/06, II OZ 1267/06, II OZ 623/05, II OZ 235/07, II OZ 318/07, II OZ 488/07).

Strona 1/2