Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 26 sierpnia 2010 r., sygn. akt: II SA/Bk 287/10 o odrzuceniu zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 27 lipca 2010 r. w przedmiocie odrzucenia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi K. M. na decyzję Wojewody Podlaskiego z dnia [...] marca 2010 r., nr [...] w przedmiocie wymeldowania postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 29 czerwca 2010 r., sygn. akt SA/Bk 287/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku odrzucił skargę K. M. na decyzję Wojewody Podlaskiego z dnia [...] marca 2010 r., nr [...] w przedmiocie wymeldowania wobec nie uzupełnienia przez skarżącą braków formalnych skargi i nie uiszczenia wpisu sądowego.
Postanowieniem z dnia 27 lipca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku odrzucił skargę kasacyjną wniesioną przez Kr. M. od wyżej wskazanego postanowienia tegoż Sądu w przedmiocie odrzucenia skargi, z uwagi na to, że skarga kasacyjna nie została sporządzona przez osobę uprawnioną.
Postanowieniem z dnia 26 sierpnia 2010 r. wydanym w sprawie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku odrzucił zażalenie K. M. na postanowienie tegoż Sądu z dnia 27 lipca 2010 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej.
W uzasadnieniu Sąd I instancji przytoczył przepis art. 194 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i wskazał, że niesporządzenie zażalenia na postanowienie w przedmiocie odrzucenia skargi kasacyjnej przez adwokata lub radcę prawnego oraz osoby enumeratywnie wymienione w treści art. 175 § 2 i 3 powyższej ustawy, jest nieusuwalnym brakiem skutkującym odrzuceniem zażalenia na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W związku z tym, że w przedmiotowej sprawie skarżąca samodzielnie sporządziła zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej, mimo pouczenia jej w tej kwestii przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku, podlegało ono odrzuceniu jako niedopuszczalne.
Na powyższe postanowienie K. M. wniosła zażalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.
W pierwszej kolejności podnieść należy, że pismo K. M. z dnia 30 sierpnia 2010 r. zostało zasadnie potraktowane jako zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 26 sierpnia 2010 r. o odrzuceniu zażalenia na postanowienie tegoż Sądu z dnia 27 lipca 2010 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej, albowiem w treści tego pisma skarżąca odnosi się do postanowienia Sądu I instancji z dnia 26 sierpnia 2010 r. Zatem, w tej sytuacji przedmiotem oceny Naczelnego Sądu Administracyjnego będzie prawidłowość wydania tylko tego postanowienia.
Przepis art. 194 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., wskazuje że zażalenie którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego. Zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej sporządzone bezpośrednio przez osobę, która nie jest adwokatem lub radcą prawnym, ani nie należy do kręgu osób wskazanych w treści art. 175 § 2 i 3 P.p.s.a., na podstawie art. 178 P.p.s.a., winno zostać przez wojewódzki sąd administracyjny odrzucone.
W niniejszej sprawie zażalenie na postanowienie z dnia 27 lipca 2010 r., sygn. II SA/Bk 287/10 skarżąca sporządziła osobiście, mimo prawidłowego pouczenia jej przez Sąd I instancji o wymogu sporządzenia zażalenia na doręczone postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej przez profesjonalnego pełnomocnika. W tej sytuacji Sąd I instancji prawidłowo postanowieniem z dnia 26 sierpnia 2010 r. odrzucił wniesione zażalenie jako niedopuszczalne, albowiem sporządzone, wbrew przymusowi adwokacko-radcowskiemu, osobiście przez skarżącą.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 197 § 1 i 2 P.p.s.a. w zw. z art. 184 P.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.