Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Bujko po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 14 sierpnia 2012 roku, sygn. akt III SA/Kr 1412/11 odrzucające zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 lutego 2012 roku, sygn. akt III SA/Kr 1412/11 w sprawie ze skargi J.C. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia [...] października 2011 roku, znak [...] w przedmiocie wymeldowania postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 14 sierpnia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił zażalenie J.C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 lutego 2012 r. odmawiające wstrzymania wykonania decyzji Wojewody Małopolskiego z dnia [...] października 2011 r. w przedmiocie wymeldowania. W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że pismem z dnia 10 kwietnia 2012 r. skarżący wniósł pismo zatytułowane "zażalenie na postanowienie z dn. 29.02.2012 r.". Zarządzeniem z dnia 17 kwietnia 2012 r. skarżący został wezwany do doprecyzowania czy powyższe pismo stanowi zażalenie na postanowienie z dnia 29 lutego 2012 r., czy też jak wynika z jego uzasadnienia stanowi wyraz niezadowolenia z faktu, iż wyznaczenie pełnomocnika trwa długo. Skarżący sprecyzowanie pisma pozostawił w gestii przyznanego mu adwokata. Pełnomocnik skarżącego stwierdził, że nie jest w stanie wykonać wezwania, gdyż zażalenie zostało wniesione przez skarżącego osobiście zanim wyznaczony mu został pełnomocnik i nie był w stanie uzyskać od skarżącego odpisów przedmiotowego zażalenia. Zarządzeniem z dnia 19 maja 2012 r. skarżący został wezwany do usunięcia braków formalnych zażalenia poprzez złożenie dwóch jego odpisów w terminie siedmiu dni od daty doręczenia zarządzenia pod rygorem odrzucenia zażalenia. Powyższe wezwanie zostało doręczone skarżącemu w dniu 25 czerwca 2012 r. Pismem z dnia 2 lipca 2012 r. (data stempla pocztowego) skarżący zwrócił się z prośbą o przedłużenie terminu do usunięcia braków zażalenia do siedmiu dni, zaś w dniu 9 lipca 2012 r. (data stempla pocztowego) nadesłał dwa egzemplarze kserokopii zażalenia. Sąd wskazał, że w niniejszej sprawie skarżący przekroczył termin wyznaczony w zarządzeniu z dnia 19 maja 2012 r. Nie wniósł on także o przywrócenie terminu do uzupełniani braków formalnych zażalenia. Sąd podkreślił także, że nie można uznać za uzupełnieni braków złożenia kserokopii zażalenia, skoro skarżący został wezwany do złożenia jego odpisów.
W zażaleniu na powyższe postanowienie J.C. zarzucił naruszenie art. 49 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) w związku z art. 178 i art. 197 § 2 p.p.s.a. poprzez przyjęcie, ze doszło do uchybienia terminowi do uzupełnienia braków formalnych, naruszenie art. 86 § 1 w związku z art. 87 p.p.s.a. poprzez ich niezastosowanie wobec pisma skarżącego z dnia 2 lipca 2012 r., naruszenie art. 47 p.p.s.a poprzez przyjęcie, że kserokopia zażalenia nie stanowi jego odpisu oraz naruszenie art. 49 § 1 w związku z art. 178 i art. 197 § 2 p.p.s.a. poprzez przyjęcie, że brak poświadczonych za zgodność kserokopii zażalenia (jako odpisu) stanowi uchybienie uniemożliwiające nadanie zażaleniu prawidłowego biegu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 49 § 1 p.p.s.a. jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę do jego uzupełnienia lub poprawienia w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. Stosownie do art. 178 p.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuca na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. W myśl zaś art. 197 § 2 p.p.s.a. do postępowania toczącego się na skutek zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej.
W niniejszej sprawie zarządzenie Sądu I instancji wzywające do uzupełnienia braków formalnych zażalenia poprzez nadesłanie dwóch jego odpisów w terminie siedmiu dni od daty doręczenia zarządzania zostało odebrane przez skarżącego w dniu 25 czerwca 2012 r. Zatem określony termin mijał w dniu 2 lipca 2012 r., natomiast odpisy zażalenia zostały nadesłane w dniu 9 lipca 2012 r. (data stempla pocztowego). Jak już wskazał Sąd I instancji w zaskarżonym postanowieniu termin określony w art. 49 § 1 p.p.s.a. jest terminem, którego sąd nie może go przedłużyć. W przypadku późniejszego uzupełnienia braków formalnych strona może (jeżeli naruszenie terminu nastąpiło nie z jej winy) złożyć wniosek o przywrócenie terminu. Jednakże wniosek taki można złożyć dopiero po upływie określonego terminu. Zatem pisma skarżącego z dnia 2 lipca 2012 r. nie można było uznać za wniosek o przywrócenie terminu, gdyż zostało ono nadane w ostatnim dniu terminu do uzupełniania braków formalnych zażalenia. Dla niniejszej sprawy bez znaczenia pozostaje kwestia uznania bądź nie kserokopii zażalenia za ich odpisy, gdyż kserokopie te zostały doręczone sądowi już po upływie siedmiodniowego terminu do uzupełnienia braków formalnych, co stanowi podstawę do odrzucenia zażalenia.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji