Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Hauser po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E. F. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 grudnia 2008 r., sygn. akt IV SA/Wa 382/08 w przedmiocie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi E. F. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie utraty obywatelstwa polskiego postanawia oddalić zażalenie .
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 22 grudnia 2008 r. (sygn. akt IV SA/Wa 382/08) odrzucił wniesione przez E. F. zażalenie na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału IV tegoż Sądu z dnia 30 września 2008 r. o ściągnięciu od E. F. kwoty 100 zł z tytułu nie uiszczonej opłaty kancelaryjnej za odpis wyroku z uzasadnieniem. Z akt sprawy wynika, iż odpis zarządzenia z dnia 30 września 2008 r. został doręczony skarżącej w dniu 8 października 2008 r. (k. 91). wraz ze stosownym pouczeniem co do sposobu i trybu wniesienia środka zaskarżenia.
Sąd I-instancji podkreślił, iż zażalenie na powyższe zarządzenie skarżąca nadała w urzędzie pocztowym w dniu 15 października 2008 r., jednak nie można jednak uznać, że w dniu 15 października 2008 r. wniosła zażalenie, ponieważ skierowała je bezpośrednio do Naczelnego Sądu Administracyjnego zamiast do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, czyli sądu, w którym wydano zaskarżone zarządzenie, jak to wynika z art. 197 § 2 w związku z art. 177 § 1 (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej p.p.s.a.). Zadaniem WSA jako datę wniesienia zażalenia uznać należy dzień, w którym Naczelny Sąd Administracyjny przekazał zażalenie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ponieważ jest to sąd właściwy do wniesienia zażalenia na zaskarżone zarządzenie. W uzasadnieniu podkreślono także, iż przekazanie zażalenia przez Naczelny Sąd Administracyjny do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie nastąpiło w dniu 23 października 2008 r. (k. 92), czyli już po siedmiodniowym terminie przewidzianym do wniesienia zażalenia, który upłynął w dniu 15 października 2008 r. Zaznaczono, iż zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego wpłynęło w dniu 20 października 2008 r. (k. 93), a więc nawet gdyby zostało przekazane jeszcze tego samego dnia do sądu właściwego, to i tak zażalenie należałoby uznać za wniesione z uchybieniem terminu.
Na to postanowienie E. F. złożyła zażalenie, w którym zarzuciła mu całkowitą sprzeczność z podstawowymi zasadami porządku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej. Zdaniem żalącej się skierowanie w terminie zażalenia bezpośrednio do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie skutkuje jego odrzuceniem z uwagi na uchybienie terminowi. Skarżąca zaznaczyła, iż w niniejszej sprawie uiściła wpis w wysokości 100 zł, a ponadto w aktach sprawy znajduje się dokument świadczący o całkowitym zwolnieniu jej z kosztów sądowych w innej sprawie sądowoadministracyjnej (tj. postanowienie WSA we Wrocławiu z dnia 28 kwietnia 2008 r., sygn. I SA/Wr 122/08) z związku z czym domaganie się uiszczenia opłaty jest nieuzasadnione. Skarżąca podniosła także kwestie związane z innymi sprawami toczącymi się przed różnymi organami państwa i innymi instytucjami.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Unormowania dotyczące zażalenia zostały zawarte w art. 194 - 198 p.p.s.a. W sprawach nieuregulowanych w tych przepisach na podstawie art. 197 § 2 p.p.s.a. stosuje się odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej. Natomiast w myśl art. 177 § 1 p.p.s.a. skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie. Powoduje to, iż zgodnie z art. 194 § 2 p.p.s.a. zażalenie składa się w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia zaskarżonego postanowienia bądź zarządzenia, natomiast stosownie do art. 177 w zw. z art. 197 § 2 i art. 198 p.p.s.a., zażalenie wnosi się do sądu, który wydał zaskarżone rozstrzygnięcie.