Zażalenie od postanowienia WSA w Gliwicach w sprawie ze skargi na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia wykonania określonych robót budowlanych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K. M. i S. M. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 11 lutego 2013 r., sygn. akt II SA/GL 82/13 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi K. M. i S. M. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia wykonania określonych robót budowlanych postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 11 lutego 2013 r., II SA/GL 82/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odmówił K. M. i S. M. (dalej skarżący) wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi K. M. i S. M. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] r. nr [...] (dalej postanowienie z 9 listopada 2012 r.) w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia wykonania określonych robót budowlanych.

Sąd I instancji wskazał, że w postanowieniu z 9 listopada 2012 r. [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego utrzymał w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] r., znak [...], mocą którego nałożono na skarżących grzywnę w kwocie 10.000 zł w celu przymuszenia do wykonania obowiązku wynikającego z decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] r. nr [...], określonego w tytule wykonawczym z [...] r.

W skardze na postanowienie z 9 listopada 2012 r., pełnomocnik skarżących wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia, "gdyż zapłata grzywny w kwocie 10.000 zł, mimo nie uwzględnienia stanu finansowego skarżących, skutkuje wyrządzeniem znacznej szkody oraz trudnymi do odwrócenia skutkami".

Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że skarżący, składając w Sądzie wniosek o wstrzymanie wykonania aktu, winni wykazać istnienie przesłanek wskazanych w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ([j.t.] Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a). Tymczasem, pełnomocnik skarżących oświadczył jedynie, że uiszczenie grzywny wiąże się z koniecznością zaciągnięcia kredytu przez skarżących.

Sąd I instancji wskazał, że wykonanie decyzji nakładającej na stronę obowiązek uiszczenia należności pieniężnej tylko w wyjątkowych przypadkach jest źródłem niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub powstania trudnych do odwrócenia skutków. Zapłata oznaczonej w decyzji należności ma charakter odwracalny, bowiem w przypadku uchylenia takiej decyzji przez sąd administracyjny uiszczona należność podlega zwrotowi. Strona domagająca się wstrzymania wykonania decyzji nakładającej obowiązek zapłaty należności pieniężnej obowiązana jest wykazać, że występują szczególne okoliczności uzasadniające uwzględnienie jej wniosku.

Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a., oddalił wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia.

Zażalenie na powyższe rozstrzygnięcie wnieśli skarżący reprezentowani przez pełnomocnika będącego adwokatem podnosząc, że obecna sytuacja majątkowa skarżących "nie jest najlepsza". Nie posiadają środków wystarczających na zapłaty grzywny, musieliby zaciągnąć kredyt na poczet grzywny. Wskazali, że są bardzo schorowanymi ludźmi. Skarżący zarzucili postanowieniu naruszenie art. 61 § 3 p.p.s.a.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy. Z konstrukcji tej normy prawnej wynika, że to na skarżących spoczywa ciężar wykazania przesłanek zawartych w cytowanym przepisie, zaś sąd może wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu, jeżeli jest spełniona ustawowa przesłanka określona jako potencjalna możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdy akt lub czynność zostanie wykonana. Podkreślenia wymaga, że skarżący winien wykazać spełnienie tychże przesłanek już we wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu. We wskazanym wniosku konieczna jest spójna argumentacja, poparta faktami oraz ewentualnie odnoszącymi się do nich dowodami, które uzasadniają wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu. Ogólnikowe twierdzenia strony, pozbawione szerszego uzasadnienia, nie mogą stanowić podstawy do orzeczenia przez Sąd o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu.

Strona 1/2