II OZ 330 / 08 POSTANOWIENIE Dnia 17 kwietnia 2008 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. M. i E. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 lutego 2008 r. sygn. akt IV SA/Wa 2085/07 w zakresie odrzucenia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 stycznia 2008 r. sygn. akt IV SA/Wa 2085/07 w zakresie odrzucenia skargi kasacyjnej A. M. i E. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 grudnia 2007 r. sygn. akt IV SA/Wa 2085/07 w zakresie odrzucenia skargi A. M. i E. M. na uchwałę Rady Miejskiej w N. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zarzutów do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 29 lutego 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie A. M. i E. M. na postanowienie tegoż Sądu z dnia 24 stycznia 2008 r. odrzucające skargę kasacyjną A. M. i E. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 grudnia 2007 r., którym odrzucono skargi A. M. i E. M. na uchwałę Rady Miejskiej w N. z dnia [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w uzasadnieniu skarżonego postanowienia stwierdził, że zażalenie wniesione na postanowienie z dnia 24 stycznia 2008 r. zostało wbrew przepisowi art. 194 § 4 p.p.s.a. sporządzone osobiście przez skarżących. W tej sytuacji Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowił o odrzuceniu zażalenia na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej zwanej p.p.s.a.).
We wniesionym przez A. M. i E. M. zażaleniu na powyższe rozstrzygnięcie, skarżący wnieśli o "skasowanie Miejskiej Uchwały" powołując się na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 października 2002 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw.
Koniecznym jest podkreślenie, iż przedmiotem rozstrzygania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym jest wyłącznie zasadność zaskarżonego postanowienia, którym odrzucono zażalenie wniesione przez skarżących wobec uchybienia przez nich dyspozycji art. 194 § 4 p.p.s.a. Zgodnie bowiem z art. 194 § 4 p.p.s.a. zażalenie, którego przedmiotem jest postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego, o czym skarżący zostali pouczeni wraz z doręczeniem im odpisu postanowienia z dnia 24 stycznia 2008 r., tak jak i pouczono ich w toku postępowania przed Sądem pierwszej instancji o możliwości złożenia przez skarżących wniosku o przyznanie prawa pomocy, z czego jednak nie skorzystali.
Z przytoczonych wyżej względów stwierdzić trzeba, iż będące przedmiotem niniejszego zażalenia postanowienie znajduje oparcie w wymienionych przepisach, a tym samym nie ma podstaw do uwzględnienia wniesionego zażalenia.
W tym stanie rzeczy na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a. orzeczono, jak w sentencji.