Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Gliniecki po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Spółki z o.o. [...] z siedzibą w K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 11 lutego 2008 r., sygn. akt II SA/Gd 251/07 w zakresie odmowy dopuszczenia do udziału w sprawie w charakterze uczestnika postępowania Spółki z o.o. [...] z siedzibą w K. w sprawie ze skarg J. W., P. Z., Z. E. i M. C. na uchwalę Rady Gminy S. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 11 lutego 2008 r., sygn. akt II SA/Gd 251/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odmówił dopuszczenia Spółki z o.o. [...] z siedzibą w K. do udziału w postępowaniu ze skarg J. W., P. Z., Z. E. oraz M. C. na uchwałę Rady Gminy S. z dnia [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że przedstawione przez Spółkę dokumenty, w szczególności umowy dzierżawy, mające wykazać jej interes prawny w rozumieniu art. 33 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a., wskazują wyłącznie na istnienie stosunków zobowiązaniowych pomiędzy stronami tych umów, dających podstawę do korzystania z nieruchomości stanowiących przedmiot tych umów. Jak wynika z treści wniosku podstawą żądania dopuszczenia do udziału w postępowaniu nie jest norma prawa materialnego, ale treść łączącego wnioskodawcę z osobami trzecimi - właścicielami nieruchomości, stosunku zobowiązaniowego. Interesu prawnego, zdaniem Sądu, nie można również wywodzić z ewentualnych konsekwencji prawnych rozstrzygnięcia sądu administracyjnego w niniejszej sprawie sprzecznego z subiektywnie pojmowanym interesem ekonomicznym wnioskodawcy. Wniosek w ocenie Sądu I instancji nie zasługiwał na uwzględnienie, ponieważ Spółka może wykazać się jedynie interesem faktycznym w tej sprawie, brak jest natomiast przepisu prawa materialnego, który pozwalałby na stwierdzenie, że wnioskująca Spółka ma interes prawny rozstrzygnięciu przedmiotowej sprawy, a tym samym, iż jej uczestnictwo w postępowaniu sądowoadministracyjnym jest prawnie uzasadnione.
W zażaleniu na to postanowienie wniesionym pismem z dnia 25 lutego 2008 r. Spółka [...] zarzuciła naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, a mianowicie art. 33 § 2 p.p.s.a. poprzez przyjęcie, iż wynik postępowania ze skargi na uchwałę Rady Gminy S. nie dotyczy interesu prawnego Spółki; naruszenie prawa materialnego, t.j.: - art. 693 § 1 k.c. poprzez nieuwzględnienie, iż na podstawie zawartych umów dzierżawy żalącemu przysługuje uprawnienie do korzystania z dzierżawionych nieruchomości i pobierania z nich pożytków, w tym poprzez budowanie elektrowni wiatrowych, na które to uprawnienie bezpośredni wpływ ma uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego; - art. 4 prawa budowlanego poprzez jego nieuwzględnienie w tym zakresie, iż wynik postępowania wpłynie bezpośrednio na zagwarantowane tym przepisem prawo żalącego do zabudowy nieruchomości gruntowej z uwagi na zmianę obowiązujących na tym terenie przepisów; - art. 35 ust. 3 prawa budowlanego poprzez jego nieuwzględnienie w tym zakresie, iż wynik postępowania kształtujący treść miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wpłynie bezpośrednio na możliwość uzyskania przez żalącego pozwolenia na budowę planowanych elektrowni wiatrowych na dzierżawionych nieruchomościach. Z tych przyczyn wniesiono o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez dopuszczenie Spółki do udziału w sprawie ewentualnie o uchylenie postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu oraz o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.