Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P. Sp. z o.o. z siedzibą w G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 marca 2011 r., sygn. akt II SA/Gd 139/11 o odmowie wstrzymania zaskarżonej decyzji w części dotyczącej przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji w sprawie ze skargi P. z siedzibą w G. na decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia (...) listopada 2010 r., nr (...) w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę postanawia: oddalić zażalenie.
Pismem z dnia 27 grudnia 2010 r. P. Sp. z o.o. w G. wniosło skargę na decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia (...) listopada 2010 r. uchylającą w całości decyzję Prezydenta Miasta S. z dnia (...) sierpnia 2010 r., nr (...) i przekazującą sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. Uchyloną decyzją organ I instancji zatwierdził projekt budowlany i udzielił C. Sp. z o.o. w W. pozwolenia na budowę obiektu handlowo-usługowego w miejscu istniejącego budynku przeznaczonego do rozbiórki z zachowaniem elewacji Kina P., na terenie położonym w S. przy ul. B. (...), działki nr (...),(...),(...),(...),(...),(...),(...),(...) karta mapy (...).
Jednocześnie skarżąca Spółka wniosła o wstrzymanie zakwestionowanej decyzji w części dotyczącej przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. Niewstrzymanie powyższego zdaniem skarżącej spowoduje powstanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody i spowodowania trudnych do odwrócenia skutków naruszających zarówno prawa jej jak i osób trzecich. Zdaniem strony skarżącej opisane w skardze rażące naruszenia prawa mogą doprowadzić do wystąpienia katastrofy budowlanej oraz zagrożenia życia i zdrowia użytkowników budynków znajdujących się w obszarze oddziaływania inwestycji.
Postanowieniem z dnia 9 marca 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odmówił wstrzymania zaskarżonej decyzji w części dotyczącej przekazania sprawy do ponownego rozpoznania organowi I instancji.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że przedmiotem udzielenia ochrony tymczasowej mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania, przy czym przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie. W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zaskarżona decyzja organu II instancji nie posiada tak rozumianej cechy wykonalności. Jej istotą jest bowiem uchylenie w całości decyzji Prezydenta Miasta S. i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. Powyższe nie rodzi dla stron żadnych praw, ani obowiązków określonych prawem materialnym, zatem nie może skutkować powstaniem okoliczności określonych w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a. Sąd wskazał także, że dopiero ostateczna decyzja wydana po ponownym rozpatrzeniu sprawy dotyczącej przedmiotowego pozwolenia na budowę może ewentualnie wywołać niekorzystne skutki opisywane przez stronę skarżącą w uzasadnieniu rozpoznawanego wniosku. W tej sytuacji, zdaniem Sądu, brak było podstaw do uwzględnienia wniosku skarżącej Spółki.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosło P. Sp. z o.o. z siedzibą w G., żądając uchylenia tego postanowienia i zasądzenia na jego rzecz zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Jednocześnie zaskarżonemu postanowieniu zarzucono naruszenie przepisów proceduralnych w postaci art. 61 § 3 p.p.s.a. poprzez przyjęcie, że charakter zaskarżonej decyzji organu II instancji wyklucza wstrzymanie jej wykonania w zakresie objętym wnioskiem, które to naruszenie miało istotny wpływ na wynik sprawy.