Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Teresa Zyglewska po rozpoznaniu w dniu 15 września 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 marca 2020 r., sygn. akt VII SA/Wa 1169/18 o odrzuceniu zażalenia W. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 kwietnia 2019 r., sygn. akt VII SA/Wa 1169/18 odrzuceniu skargi kasacyjnej K. K. w sprawie ze skargi K.K. na postanowienie Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty legalizacyjnej postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z 4 marca 2020 r., sygn. akt VII SA/Wa 1169/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie W. K. (skarżący) na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 kwietnia 2019 r., sygn. akt VII SA/Wa 1169/18 odrzuceniu skargi kasacyjnej K.K. w sprawie ze skargi K. K. na postanowienie Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] marca 2018 r. nr [...]w przedmiocie ustalenia opłaty legalizacyjnej.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że wyrokiem z dnia 11 stycznia 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K.K. Wniosek o sporządzenie uzasadnienia tego wyroku złożyła K.K. i E.K. Skarżący takiego wniosku nie złożył. Pismem z [...] marca 2019 r. W.K. oraz K.K. złożyli skargę kasacyjną sporządzoną osobiście. Postanowienie z 3 kwietnia 2019 r. Sąd odrzucił skargę kasacyjną K.K. sporządzoną osobiście. Przywołując treść art. 197 § 2 oraz art. 178 p.p.s.a. Sąd wyjaśnił, że do zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej oraz że sąd zobligowany jest do odrzucenia skargi kasacyjnej wniesionej po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalnej. Wskazał, że odpis postanowienia z dnia 3 kwietnia 2019 r. skierowano jedynie do K.K., co w konsekwencji oznacza, że jedynie ona uprawniona była do jego zaskarżenia. W tych okolicznościach Sąd uznał, że zażalenie skarżącego jest bezskuteczne i niedopuszczalne, a zatem podlegało odrzuceniu.
Z rozstrzygnięciem tym nie zgodził się skarżący i w zażaleniu zarzucił mu naruszenie:
- art. 175 p.p.s.a. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie w sytuacji, gdy wniosek skarżącej nie był skargą kasacyjną, ale wnioskiem o wyznaczenie pełnomocnika do sporządzenia skargi kasacyjnej;
- art. 178 p.p.s.a. poprzez jego nieprawidłowe zastosowanie;
- prawa materialnego tj. art. 36 § 2 w związku z art. 29 ustawy kodeks rodzinny i opiekuńczy polegające na błędnym przyjęciu, że działanie małżonka we wspólnej sprawie dotyczącej tego samego przedmiotu nie ma skutku wobec drugiego ze współmałżonków;
- art. 141 § 4 p.p.s.a. w związku z art. 166 p.p.s.a. poprzez nieodniesienie się do argumentacji i zarzutów skarżącego i jego pełnomocnika wyrażonego w kolejnych pismach z [...] czerwca 2019 r. (skarga kasacyjna, wniosek o przywrócenie terminu), [...] września 2019 r. (zażalenie na odrzucenie skargi kasacyjnej W.K.) i piśmie złożonym na zarządzenie sądu w dniu [...] lutego 2020 r.
W oparciu o przytoczone zarzuty wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 178 ustawy z dnia 30 sierpni 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjny (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) Wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. W myśl zaś art. 197 § 2 p.p.s.a. do postępowania toczącego się na skutek zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej, z wyłączeniem art. 185 § 2.