Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 11 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R.H. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 maja 2013 r. sygn. akt VII SA/Wa 2836/11 o odrzuceniu zażalenia w sprawie ze skargi R.H. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie sprzeciwu do zgłoszenia zamiaru prowadzenia robót budowlanych postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 8 maja 2013 r., sygn. akt VII SA/Wa 2836/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie R.H. wniesione na postanowienie tego Sądu z dnia 3 kwietnia 2013 r., którym odrzucono jego skargę kasacyjną od wyroku wydanego w sprawie w dniu 9 października 2012 r.
W uzasadnieniu wskazano, że przedmiotowe zażalenie podlegało odrzuceniu, albowiem - wbrew treści art. 197 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie "P.p.s.a." - zostało ono sporządzone przez skarżącego osobiście, zamiast przez profesjonalnego pełnomocnika. A zatem jako niedopuszczalne, na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a., podlegało odrzuceniu.
Na powyższe postanowienie zażalenie wniósł skarżący.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Przepis art. 194 § 4 P.p.s.a. stanowi, że zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego. Przepis art. 175 § 2 i 3 stosuje się odpowiednio. Niezachowanie przymusu adwokacko-radcowskiego w odniesieniu do zażalenia na postanowienie o odrzucaniu skargi kasacyjnej, czyni wniesienie takiego zażalenia niedopuszczalnym z innych przyczyn w rozumieniu art. 178 P.p.s.a. w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a.
W niniejszej sprawie wyrokiem z dnia 9 października 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę skarżącego na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] listopada 2011 r. w przedmiocie sprzeciwu do zgłoszenia robót budowlanych.
Od powyższego wyroku skarżący wywiódł skargę kasacyjną, która postanowieniem Sądu I instancji z dnia 3 kwietnia 2013 r. została odrzucona jako niedopuszczalna, albowiem sporządzona przez skarżącego osobiście.
Na powyższe postanowienie skarżący wniósł zażalenie, które postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 8 maja 2013 r. zostało odrzucone, jako niedopuszczalne, gdyż sporządzone przez skarżącego osobiście.
Na powyższe postanowienie zażalenie wniósł skarżący i na skutek tego zażalenia, w tym postępowaniu, przedmiotem kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego jest właśnie postanowienie Sądu I instancji z dnia 8 maja 2013 r. odrzucające zażalenie na postanowienie tego Sądu z dnia 3 kwietnia 2013 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego Sąd I instancji prawidłowo odrzucił zażalenie skarżącego na postanowienie tego Sądu z dnia 3 kwietnia 2013 r. odrzucające skargę kasacyjną jako niedopuszczalne, bo sporządzone przez skarżącego osobiście, mimo wymogu adwokacko-radcowskiego wypływającego z przytoczonego wyżej przepisu. W tej sytuacji wniesione przez skarżącego zażalenie z dnia 21 maja 2013 r. nie zasługuje na uwzględnienie. O tym, że zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego, skarżący został prawidłowo pouczony przy doręczeniu odpisu postanowienia odrzucającego skargę kasacyjną.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i 2 P.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.