Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 14 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Wojewody Mazowieckiego na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 czerwca 2018 r., sygn. akt IV SAB/Wa 241/18 o umorzeniu postępowania sądowego w sprawie ze skargi M. Sp. z o.o. z siedzibą w P. na bezczynność Wojewody Mazowieckiego w przedmiocie rozpoznania wniosku postanawia: oddalić zażalenie.
M. Sp. z o.o. z siedzibą w P. (dalej jako skarżąca) wniosła do WSA w Warszawie skargę na bezczynność Wojewody Mazowieckiego w przedmiocie rozpoznania wniosku o wydanie zezwolenia na pracę cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dla obywatela T. N. G.
W piśmie z dnia 4 czerwca 2018 r. pełnomocnik skarżącej cofnął skargę z uwagi na załatwienie przez organ przedmiotowego wniosku i wydanie w dniu 24 kwietnia 2018 r. ww. zezwolenia na pracę.
Postanowieniem z dnia 18 czerwca 2018 r., sygn. akt IV SAB/Wa 241/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w pkt 1. umorzył postępowanie sądowe na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm., dalej jako P.p.s.a.). W pkt 2 orzekł o zwrocie ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz M. Sp. z o.o. z siedzibą w P. kwoty 100 złotych tytułem zwrotu uiszczonego wpisu sądowego na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a. W pkt 3 zasądził od Wojewody Mazowieckiego na rzecz M. Sp. z o.o. z siedzibą w P. kwotę 497 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. Sąd wskazał, że podstawą do zasądzenia tych kosztów był art. 201 § 1 i 2 P.p.s.a. w zw. z art. 161 § 3 P.p.s.a Kwota ta obejmuje wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika w wysokości wynikającej z § 14 ust. 1 pkt 1c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz opłatę skarbową od pełnomocnictwa.
Według Sądu podstawę zasądzenia kosztów postępowania stanowiły art. 201 § 1 i art. 205 § 2 P.p.s.a. Sąd zauważył, iż wprawdzie w niniejszej sprawie umorzenie postępowania sądowoadministracyjnego nastąpiło na skutek cofnięcia skargi przez stronę skarżącą, to zachodziły jednocześnie przesłanki do umorzenia postępowania ze względu na jego bezprzedmiotowość, o której mowa w art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a.
Sąd wskazał, iż przepis art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. znajduje zastosowanie w przypadku, gdy w wyniku wniesienia skargi na bezczynność organu - w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a P.p.s.a. - organ wyda akt z zakresu administracji publicznej dotyczący uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, co do którego pozostawał w bezczynności. O powyższym przesądziła uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 listopada 2008 r. o sygn. I OPS 6/08 (opubl. "Orzecznictwo NSA i wojewódzkich sądów administracyjnych" z 2009 r., nr 4, poz. 63). Sąd stwierdził, że w przedmiotowej sprawie nie budzi wątpliwości, że organ uchybił miesięcznemu terminowi do rozpatrzenia wniosku o wydanie zezwolenia na pracę cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka złożyła kompletny wniosek do Wojewody Mazowieckiego w dniu 14 marca 2018 r. Wniosek spółki został rozpatrzony przez organ administracji publicznej w dniu 24 kwietnia 2018r., a zatem dopiero po wniesieniu skargi na bezczynność organu.
Sąd podzielił pogląd, iż działanie organu dokonane po wniesieniu skargi na jego bezczynność, które ową bezczynność usuwa - jak w niniejszej sprawie - należy oceniać i kwalifikować jako działanie samokontrolne skutkujące zaistnieniem przesłanki bezprzedmiotowości postępowania, ale jednocześnie gwarantującej stronie skarżącej zwrot poniesionych kosztów postępowania. Przegraną stroną procesu jest bowiem organ, który - w wyniku wniesienia skargi przez stronę - usunął stan niezgodności z prawem.