Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Mzyk po rozpoznaniu w dniu 20 października 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 13 czerwca 2005 r., sygn. akt II SA/Gd 2837/01 o odrzuceniu sprzeciwu od postanowienia z dnia 12 kwietnia 2005 r. o odmowie przyznania prawa pomocy, w sprawie ze skargi S. B. na decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia 6 sierpnia 2001 r. w przedmiocie pozwolenia na użytkowanie postanawia : odrzucić zażalenie
Postanowieniem z dnia 12 kwietnia 2005 r., sygn. akt II SA/Gd 2837/01, referendarz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku odmówił S. B. przyznania prawa pomocy z tym uzasadnieniem, że zgłaszający wniosek nie przedłożył dodatkowych oświadczeń dotyczących jego sytuacji materialnej.
Od powyższego postanowienia S. B. wniósł sprzeciw.
Postanowieniem z dnia 13 czerwca 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił sprzeciw S. B. od postanowienia z dnia 12 kwietnia 2005 r. na tej podstawie, że skarżący mimo wezwania nie uzupełnił braków formalnych sprzeciwu.
Na powyższe postanowienie z dnia 13 czerwca 2005 r. S. B. wniósł zażalenie podnosząc, że jego wniosek o przyznanie prawa pomocy jest całkowicie uzasadniony oraz że tworzone są bariery uniemożliwiające mu zaskarżenie wyroku.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie podlega odrzuceniu na podstawie art. 178 w związku z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej ppsa,.
Pozostaje poza sporem, że pismem z dnia 8 lipca 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wezwał skarżącego do usunięcia w terminie siedmiu dni braków formalnych zażalenia przez nadesłanie dwóch jego odpisów, jednocześnie Sąd zobowiązał wnoszącego zażalenie do złożenia oświadczenia, kiedy została nadana przesyłka zawierająca zażalenie na postanowienie z dnia 13 czerwca 2005 r. W odpowiedzi na to wezwanie sądu skarżący oświadczył, że odsyła do swojego zażalenia z dnia 26 czerwca 2005 r. "gdzie jednoznacznie sformułował swoje stanowisko w kwestii żądanych odpisów" oraz że "nie dostrzega potrzeby wskazania daty wysłania zażalenia, gdyż potwierdza to stempel pocztowy na kopercie".
Powyższe stanowisko skarżącego jednoznacznie wskazuje, że nie zostało wykonane zarządzenie Sądu, którym zobowiązano skarżącego do uzupełnienia braków formalnych zażalenia (m. in. nadesłania odpisów złożonego zażalenia). Skarżący nie dostrzega, że treść art. 194 § 3 ppsa, stanowi wymagania formalne zażalenia a w tym, że powinno ono czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma procesowego w postępowaniu sądowym. Wymogi te wynikają wprost z art. 46 i 47 ppsa i obejmują między innymi obowiązek dołączenia odpisu lub odpisów zażalenia. Uchylanie się wnoszącego zażalenie od obowiązku uzupełnienia braków formalnych zażalenia wyłącza możliwość nadania mu dalszego biegu a w konsekwencji rodzi konieczność jego odrzucenia.
W tym stanie rzeczy na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 ppsa postanowiono jak w sentencji.