Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Teresa Zyglewska po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T.S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 września 2020 r., sygn. akt VII SA/Wa 519/19 odmawiające przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi T.S. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2019 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia obowiązku wykonania robót budowlanych postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z 21 września 2020 r., sygn. akt VII SA/Wa 519/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił T. S. (skarżąca) przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z 25 września 2019 r., sygn. akt VII SA/Wa 519/19 w sprawie ze skargi skarżącej na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] lipca 2019 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie wykonania robót budowlanych.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że termin do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia upłynął skarżącej [...] października 2019 r. Następnie wyjaśnił, że skarżąca powzięła informację o przyczynie uchybienia terminowi [...] lutego 2019 r., po czym niezwłocznie skierowała do Sądu zapytanie o możliwości procesowe. Po otrzymaniu pouczenia o treści art. 85-88 p.p.s.a. złożyła wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia. W tych okolicznościach Sąd uznał, że zachowała termin określony w art. 87 § 1 p.p.s.a. Jednocześnie Sąd wskazał, iż dla skutecznego złożenia wniosku o przywrócenie terminu konieczne jest również wykazanie braku winy w uchybieniu. Badając tę przesłankę Sąd doszedł do przekonania, że skarżąca skutecznie nie udowodniła braku winy. Podniósł, e sama wskazała, że nie zrozumiała pouczeń, zaś w piśmie z [...] marca 2020 r. wskazała, iż możliwe jest, że niedokładnie przeczytała pouczenia, jednocześnie wskazując na długotrwałe problemy zdrowotne.
W ocenie Sądu spełnienie warunku braku winy w niedochowaniu czynności należy oceniać w kategoriach zachowania reguł starannego działania. Tym samym skoro skarżąca przyznaje, że niedokładnie zapoznała się z pouczeniami Sądu lub ich nie zrozumiała, to biorąc pod uwagę, że nie zwróciła się o pomoc do osoby trzeciej jej zachowanie należy ocenić jako niedbałe co wyklucza możliwość przyjęcia, że dochowała należytej staranności dbając o własne interesy.
Z rozstrzygnięciem tym nie zgodziła się skarżąca i w zażaleniu wniosła o jego uchylenie. Ponownie podniosła, że jej stan zdrowia m.in. depresja, na którą choruje przyczyniły się do tego, że nie pamięta o wielu rzeczach i wielu nie rozumie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) - dalej "p.p.s.a." - zdanie 1 jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. W myśl zaś art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Natomiast spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuca na posiedzeniu niejawnym (art. 88 p.p.s.a.).
Warunkiem koniecznym do pozytywnego rozpatrzenia wniosku o przywrócenie terminu jest brak winy rozumiany jako dopełnienie przez stronę obowiązku dołożenia należytej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. W przypadku dopuszczenia się przez stronę chociażby lekkiego niedbalstwa, dokonana przez nią czynność uznać należy za bezskuteczną.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w niniejszej sprawie skarżąca nie uprawdopodobniła skutecznie okoliczności, która wskazywałaby na brak winy w uchybieniu terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, tym samym za słuszne należało uznać stanowisko wyrażone przez Sąd I instancji.
Przypomnieć trzeba, że podstawy uwzględnienia wniosku nie mogą stanowić jedynie oświadczenia strony, która winna uprawdopodobnić brak winy w uchybieniu terminu. W przedmiotowej sprawie natomiast skarżąca oparła swoje żądanie na niczym niepopartych twierdzeniach, nie przedstawiła ona bowiem żadnych dowodów potwierdzających, że jej stan zdrowia uniemożliwiał jej dochowanie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia. Nadto zwrócić należy uwagę, że w swoich pismach oświadczyła ona, że zapoznała się z korespondencją, w tym z zawartymi w niej pouczeniami, pobieżnie. Skarżąca stwierdziła również, że nie zrozumiała treści przesłanych pism, jednakże pomimo tego nie zwróciła się o pomoc do osoby trzeciej. Rację zatem ma Sąd I instancji, iż takie postępowanie skarżącej stanowi przejaw niedbalstwa w prowadzeniu własnych spraw, co jednocześnie wyklucza możliwość przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia.
Wobec powyższego Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.