Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Leszczyński (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. J. na działanie kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w W. M. w przedmiocie pomocy społecznej p o s t a n a w i a: odrzucić skargę ,
W dniu 20 lutego 2014 r. do tutejszego sądu administracyjnego wpłynęła skarga M. J. na działanie Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w W. M. w przedmiocie przyznania Skarżącemu świadczeń z pomocy społecznej.
W odpowiedzi na skargę z dnia [...] marca 2014 r. kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w W. M. poinformował, że w sprawie wszczęto postępowanie, w tym przeprowadzono wywiad środowiskowy, w wyniku którego stwierdzono, że Wnioskodawca nie spełnia kryterium dochodowego, dlatego tez nie może mu zostać przyznane świadczenie z pomocy społecznej. Kierownik MOPS w W. M. poinformował, że w sprawie została wydana decyzja odmowna.
W piśmie z [...] marca 2014 r. stanowiącym uzupełnienie skargi, Skarżący poinformował, że w chwili złożenia skargi nie była wydana żadna decyzja kierownika MOPRS w W. M., zaś decyzja odmowna nr [...] została wydana dnia [...] marca 2014 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:
Skarga podlegała odrzuceniu, bowiem jej przedmiot nie mieści się w zakresie właściwości sądów administracyjnych określonym w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., powoływanej dalej jako p.p.s.a.).
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a., sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego. Dlatego też badanie merytorycznej zasadności skargi w każdym przypadku poprzedzone jest sprawdzeniem, czy sprawa będąca jej przedmiotem może zostać rozpoznana merytorycznie przez sąd, czy też zakwestionowane w niej akty lub czynności takiej sądowej kontroli z woli ustawodawcy nie podlegają. Skarga w postępowaniu sądowoadministracyjnym jest, bowiem środkiem kontroli w tym sensie sformalizowanym i może być wniesiona tylko od aktów administracyjnych wymienionych w art. 3 § 2 pkt 1 - 7 p.p.s.a., tj. od decyzji, postanowień, aktów prawa miejscowego, aktów nadzoru, innych aktów lub czynności organów administracji dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.
Kontrola sądowoadministracyjna nie obejmuje natomiast czynności podjętych w wyniku załatwienia skargi złożonej w toku postępowania administracyjnego, jak miało to miejsce w niniejszej sprawie. Sąd administracyjny nie jest, bowiem właściwy do rozpoznawania skarg, których przedmiotem jest krytyka nienależytego wykonywania lub organizacji zadań przez organy i ich pracowników, skarg podnoszących zarzuty wadliwej działalności organu, wyrażających niezadowolenie z jego pracy, wytykających zaniechania i inne nieprawidłowości, a więc skarg tzw. powszechnych wymienionych w art. 227 k.p.a., wniesionych na podstawie przepisów Działu VIII k.p.a. "Skargi i wnioski". Postępowanie skargowe nie kończy się, bowiem władczym aktem podlegającym ocenie sądu administracyjnego z punktu widzenia legalności (postanowienia: NSA z dnia 25 lutego 2009 r., sygn. akt II OSK 241/09; WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 16 lipca 2008 r., sygn. akt II SA/Go 398/08; WSA w Poznaniu z dnia 25 marca 2010 r., sygn. akt II SA/Po 30/10, WSA w Olsztynie z dnia 23 stycznia 2014r., sygn. akt II SA/Ol 47/14, dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych). Należy wskazać, że orzecznictwo od lat prezentuje jednolite stanowisko w tym przedmiocie, które skład orzekający w sprawie niniejszej podziela. Postępowanie w sprawie tego typu skarg cechuje się, bowiem tym, iż nie ma w nim stron postępowania, nie wydaje się rozstrzygnięć adresowanych do skarżącego, jedynie zawiadamia się go o czynnościach wewnętrznych zmierzających do wyjaśnienia okoliczności podniesionych w skardze. W konsekwencji, działania administracji publicznej będące przedmiotem tego typu skarg nie podlegają kontroli sądów administracyjnych z uwagi na to, iż nie mieszczą się w katalogu czynności i aktów poddawanych nadzorowi sądowemu określonemu w art. 3 § 2 p.p.s.a.
W sprawie niniejszej Skarżący wniósł skargę na niewłaściwe załatwienie sprawy przez kierownika MOPS w W. M., polegające na odmowie przyjęcia jego pisma z prośba o udzielenie pomocy społecznej. W związku z tym, że, jak wskazano powyżej, sąd administracyjny nie jest właściwy do rozpoznawania skarg powszechnych w rozumieniu Działu VIII k.p.a., a więc związanych z krytyką należytego wykonywania zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników (art. 227 k.p.a.), w przypadku skierowania takiej skargi do sądu administracyjnego musi ona być odrzucona jako niedopuszczalna (tak: B. Adamiak, J. Borkowski, "Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz", Warszawa 2004, wyd. 6, s. 816 i nast.).
Zauważyć na marginesie należy, iż Skarżącemu, po uprzednim wyczerpaniu środków zaskarżenia, przysługuje do tut. sądu administracyjnego skarga na decyzję odmawiającą przyznania świadczeń z pomocy społecznej.
Uwzględniając powyższe, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a. orzeczono, jak w sentencji postanowienia.