Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Mieczysław Markowski (spr.), , , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 września 2016 r. wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi P. SA w L. na decyzję Wojewody P. z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości p o s t a n a w i a wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
P. SA w L. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Wojewody P. z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...], wydaną w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości. Strona skarżąca zwróciła się jednocześnieo wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, cytowanej dalej: p.p.s.a. (Dz. U.
z 2016 r. poz. 718) sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu zaskarżonego aktu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Niezależnie od powyższego zauważyć należy, że w sprawie niniejszej zaskarżona decyzja została wydana na podstawie m. in. art. 124 ust.1 i 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.), który to przepis usytuowany jest w dziale III powołanej ustawy. Stosownie zaś do treści art. 9 tej ustawy w przypadku wniesienia skargi do sądu administracyjnego w sprawach, o których mowa w przepisach działu III, z wyłączeniem art. 97 ust. 3 pkt 1, art. 122, art. 124 ust. 1a, art. 124b ust. 1, art. 126 i art. 132 ust. 1a ustawy o gospodarce nieruchomościami organ, który wydał decyzję, wstrzymuje z urzędu jej wykonanie, w drodze postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie. Z przepisu tego wynika bezwzględnie obowiązująca norma prawna, którą należy traktować jako regulację szczególną względem przesłanek udzielenia ochrony tymczasowej z art. 61 § 3 p.p.s.a. Wobec powyższego, sama treść rozstrzygnięcia w powiązaniu z art. 9 ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi podstawę do udzielenia ochrony tymczasowej w określonych w tym przepisie kategoriach spraw.
Z nadesłanych do sądu akt administracyjnych sprawy wynika, że Wojewoda P. nie wywiązał się z tego obowiązku. Mając więc na uwadze fakt, że przedmiotem zaskarżonej decyzji z dnia [...] czerwca 2016 r. jest ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości na podstawie art. 124 ust. 1 u.g.n. (dział III ustawy o gospodarce nieruchomościami) uzasadnione jest wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji na wniosek strony skarżącej. W sytuacji bowiem, gdy organ nie wykonał obowiązku nałożonego art. 9 ustawy o gospodarce nieruchomościami, to niezależnie od argumentacji powoływanej we wniosku, czy jej braku lub lakonicznego uzasadnienia przesłanek określonych w art. 61 § 3 p.p.s.a., zasadne jest wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, na wniosek skarżącego, przez sąd administracyjny pierwszej instancji. Oznacza to zatem, że nawet gdy wniosek strony o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, skierowany do sądu, posiada pewne mankamenty, na przykład lakonicznie uzasadnienie przesłanek z art. 61 § 3 p.p.s.a. w sytuacji, gdy organ nie wykonał obowiązku nałożonego przez art. 9 ustawy o gospodarce nieruchomościami, niedopuszczalna jest odmowa wstrzymania wykonania decyzji. Takie stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych i skład orzekający w pełni się z nim zgadza (por. postanowienia NSA: z 14 listopada 2013r. I OZ 1041/13, z dnia 29 września 2010 r., I OZ 717/10, postanowienie NSA z dnia 8 października 2008 r., I OZ 770/08, postanowienie WSA w Krakowie z 28 października 2013 r., II SA/Kr 1040/13 - wszystkie dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych).
Mając powyższe na względzie, na mocy art. 61 § 3 i 5 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.