Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 października 2019 r. sprawy ze skargi P. L. na uchwałę Rady Powiatu B. z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie stanowiska w sprawie Karty LGBT i wychowania seksualnego w duchu ideologii gender p o s t a n a w i a: odrzucić skargę
P. L.wniósł do tut. Sądu skargę na uchwałę Rady Powiatu B. z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie stanowiska w sprawie Karty LGBT i wychowania seksualnego w duchu ideologii gender.
Jak wynika z akt sprawy, zgodnie z § 1 tej uchwały, Rada Powiatu B. przyjęła stanowisko dotyczące ww. kwestii, które wyraziła w załączniku do tejże uchwały. Wynika z niego, że sprzeciwia się ona zdecydowanie Karcie LGBT Plus oraz programom wychowania seksualnego w duchu ideologii Gender, a tym samym wspiera apel wyrażony w stanowisku Konferencji Episkopatu Polski z 13 marca 2019 r. o wycofanie, budzących wątpliwości etyczne i prawne rozwiązań w ww. Karcie. W podstawie prawnej uchwały wskazano zaś na § 10 ust. 2 pkt 3 Statutu Powiatu B., wedle którego, w drodze uchwał Rada może podejmować m.in. oświadczenia lub stanowiska wyrażające punkt widzenia lub pogląd Rady Powiatu w określonej sprawie (Statut dostępny na stronie internetowej [....]).
W skardze skarżący wskazał, że uchwała powyższa jest sprzeczna z porządkiem prawnym Rzeczypospolitej Polskiej oraz narusza art. 2, 7, 30, 47, 48, 53 ust. 1 i 54 ust. 1 Konstytucji RP. Podniósł również, że należy mieć na względzie konstytucyjną zasadę rozdziału kościoła od państwa oraz, że w Powiecie B. mogą mieszkać osoby, które nie mają ochoty, aby organ uchwałodawczy odwoływał się do stanowiska Konferencji Episkopatu Polski. Wskazał także na równość wobec prawa oraz, że wspólnota samorządowa nie może ograniczać obywatelom prawa do życia zgodnie z ich wyborami życiowymi i światopoglądem, ani też ograniczać dyskusji o kwestiach obyczajowych i światopoglądowych mieszkańców.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie, ewentualnie oddalenie. Wskazał w jej uzasadnieniu, że skarżący nie wykazał swojego interesu prawnego w zaskarżeniu przedmiotowej uchwały, podnosząc przy tym, że skarga przewidziana w art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. 2019, poz. 511; dalej: "u.s.p.") nie jest skargą powszechną, w związku z czym wymaga wykazania indywidualnego interesu prawnego w jej zaskarżeniu, wynikającego z normy prawa materialnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przedmiot skargi do sądu administracyjnego został ściśle określony przepisami prawa. Sąd administracyjny kontroluje legalność działalności organów administracji publicznej sprawowanej we władczych formach wymienionych w art. 3 § 2 pkt 1 - 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 2018, poz. 1302 ze zm., zwanej dalej: "p.p.s.a.") oraz jest właściwy do rozpoznania skargi na bezczynność (przewlekłość postępowania) organów w przypadkach, gdy mają one obowiązek działania, natomiast nie czynią tego w ustawowym terminie wyznaczonym dla załatwienia sprawy (art. 3 § 2 pkt 8 i 9 p.p.s.a.). Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne, obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na m.in.: akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej (vide: art. 3 § 2 pkt 5 p.p.s.a.) oraz akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej (vide: art. 3 § 2 pkt 6 p.p.s.a.).