Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Janina Guść po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2016 r. w Gdańsku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A Spółka z o.o. z siedzibą w Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 14 lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie dodatkowej opłaty rocznej za niezagospodarowanie w terminie nieruchomości gruntowej postanawia sprostować oczywistą omyłkę w punkcie 2 wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 23 marca 2016 r. w sprawie sygn. akt II SA/Gd 521/15 w ten sposób, że w miejsce kwoty 2709 (dwa tysiące siedemset dziewięć) zł wpisać kwotę 5 589 (pięć tysięcy pięćset osiemdziesiąt dziewięć) zł.
A. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 14 lipca 2015 r. utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia 6 grudnia 2013 r. zobowiązującą A. do uiszczenia dodatkowej opłaty rocznej w wysokości 98.581,20 zł za niezagospodarowanie w terminie nieruchomości gruntowej położonej w G. przy ul. G., oznaczonej jako działka nr [...].
Wyrokiem z dnia 23 marca 2016 r. Sąd uchylił obie wydane w sprawie decyzje.
Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zawarte w wyroku wydano na podstawie art. 200 i art. 205 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 20112 r. poz. 270 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tj.: Dz.U. z 2013 r. poz. 490), zasądzając od organu na rzecz skarżącej Spółki zwrot wpisu sądowego uiszczonego od skargi w kwocie 1972 zł oraz zwrot kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 737 zł, na które składa się kwota 17 zł z tytułu opłaty skarbowej i kwota 720 zł z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika.
W wyroku tym o kosztach wynagrodzenia pełnomocnika orzeczono omyłkowo na podstawie § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c cytowanego rozporządzenia ustalając wysokość wynagrodzenia w kwocie równej 3-krotności stawki minimalnej, zamiast na podstawie § 14 ust. 2 pkt 1 lit. a rozporządzenia, przedmiotem zaskarżenia była bowiem należność pieniężna i w sprawie należało zastosować stawkę obliczoną na podstawie § 6, zgodnie z którą wysokość kosztów pełnomocnika przy wartości przedmiotu sporu 98 582 zł wynosi minimalnie 3 600 zł.
Skarżąca wniosła zażalenie na zawarte w wyroku orzeczenie o kosztach postępowania, domagając się zasądzenia z tego tytułu kwoty 5 589 zł, w tym kwoty 3 600 zł, tytułem zwrotu kosztów wynagrodzenia pełnomocnika.
Zażalenie podlegało uwzględnieniu na podstawie art. 195 § 2 p.p.s.a., jako oczywiście uzasadnione.