Sprawa ze skargi na decyzję Starosty [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. W. na decyzję Starosty [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę p o s t a n a w i a odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 19 grudnia 2012 r. A. W. wniosła bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, skargę na decyzję Starosty [...] z dnia [...] r. nr [...] udzielającą M. P. pozwolenia na budowę. W dniu 27 grudnia 2012 r. Sąd przekazał skargę Staroście [...], celem nadania jej biegu stosownie do wymogu zawartego w treści art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej p.p.s.a.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył co następuje:

Skarga wniesiona w niniejszej sprawie jest niedopuszczalna.

Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ), dalej zwanej ustawą, skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Stosownie do treści § 2 przywołanego wyżej przepisu, przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy, należy wskazać, że dopuszczalność drogi sądowoadministracyjnej uzależniona jest od uprzedniego wyczerpania środków zaskarżenia, jeżeli służyły one w postępowaniu przed właściwym w sprawie organem.

Wskazany obowiązek wynika z zasady pierwszeństwa trybu administracyjnej kontroli postępowania organu w stosunku do kontroli sądowej. Tryb administracyjny oparty jest natomiast na zasadzie dwuinstancyjności postępowania, ustanowionej w art. 15 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 z późn. zm. - zwanej dalej KPA), która daje stronie prawo domagania się dwukrotnego merytorycznego rozpatrzenia jej sprawy.

W omawianym przypadku skarga została złożona na decyzję Starosty [...] z dnia [...] r. nr [...]. Od tej decyzji przysługiwało uprawnienie do wniesienia odwołania do Wojewody [...] w K. Skarżąca A. W. nie brała udziału w postępowaniu poprzedzającym wydanie zaskarżonej decyzji, a wskazana decyzja nie została jej doręczona. Brak udziału strony w postępowaniu przed organem pierwszej instancji nie pozbawia jej przymiotu strony w postępowaniu odwoławczym, przy czym osoba, która nie brała udziału w tym postępowaniu musi posiadać status strony w rozumieniu przepisów art. 28 KPA. Zgodnie z tym przepisem stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Zatem jeśli skarżąca nie zgadzała się z treścią decyzji organu pierwszej instancji, to przed wniesieniem skargi do sądu administracyjnego powinna wystąpić - z zachowaniem terminu, który biegnie dla stron postępowania, którym decyzję doręczono - z odwołaniem do organu wyższego stopnia, nawet w przypadku, kiedy decyzja ta nie została jej doręczona, a o jej wydaniu dowiedziała się z innych źródeł.

Na marginesie należy także wskazać, że strona niezadowolona z decyzji, która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym poprzedzającym jej wydanie, po upływie terminów do wniesienia odwołania, ma również możliwość skorzystania z nadzwyczajnych trybów postępowania zmierzających do wyeliminowania aktu, który narusza jej interes prawny, takich jak wznowienie postępowania zakończonego decyzją ostateczną (art. 145 - 152 KPA) bądź stwierdzenie nieważności tej decyzji (art.156 - 159 KPA).

W świetle tych okoliczności, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy, skargę A. W.należy uznać za niedopuszczalną, ze względu na fakt, iż jej przedmiotem jest akt administracyjny wydany przez organ I instancji.

Strona 1/1