Sprawa ze skargi na postanowienie Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Katowicach w przedmiocie zarzutów do prowadzonego postępowania egzekucyjnego w sprawie rozbiórki obiektu budowlanego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Dobrowolski, po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. K. na postanowienie Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zarzutów do prowadzonego postępowania egzekucyjnego w sprawie rozbiórki obiektu budowlanego p o s t a n a w i a z urzędu sprostować oczywistą omyłkę zawartą w sentencji postanowienia z dnia 22 czerwca 2018 r. sygn. akt II SA/Gl 456/18, w ten sposób, że w rubrum postanowienia, po słowach "w przedmiocie" w miejsce słów "stanowiska wierzyciela w sprawie zarzutów zobowiązanego" wpisać "zarzutów do prowadzonego postępowania egzekucyjnego w sprawie rozbiórki obiektu budowlanego".

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] Śląski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Katowicach utrzymał w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. z dnia [...] r. nr [...] znak [...], mocą którego odmówiono A. K. uwzględnienia zarzutów na prowadzone postępowanie egzekucyjne z uwagi na uchybienie terminu do ich wniesienia.

Postanowieniem z dnia 22 czerwca 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.

W postanowieniu błędnie wpisano, że niniejsza sprawa dotyczy stanowiska wierzyciela w sprawie zarzutów zobowiązanego.

Przewodniczący Wydziału II zarządzeniem z dnia 29 czerwca 2018 r. zmienił oznaczenie przedmiotu postępowania poprzez wpisanie "zarzuty do prowadzonego postępowania egzekucyjnego w sprawie rozbiórki obiektu budowlanego" w miejsce "stanowisko wierzyciela w sprawie zarzutów zobowiązanego".

W świetle art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej: P.p.s.a.), sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Zgodnie natomiast z art. 156 § 2 P.p.s.a., sprostowanie sąd może postanowić na posiedzeniu niejawnym. O sprostowaniu umieszcza się wzmiankę na oryginale wyroku, a na żądanie stron także na udzielonych im odpisach. Dalsze odpisy powinny być zredagowane w brzmieniu uwzględniającym postanowienie o sprostowaniu.

Z akt sprawy wynika niewątpliwie, że przedmiotem skargi jest odmowa uwzględnienia zarzutów do prowadzonego postępowania egzekucyjnego, natomiast w sentencji postanowienia z dnia 22 czerwca 2018 r. błędnie wskazano, iż sprawa dotyczy "stanowiska wierzyciela w sprawie zarzutów zobowiązanego".

Wobec powyższego, na podstawie art. 156 § 1 i § 2 P.p.s.a. należało orzec jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1