Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Sędziowie Sędzia WSA Iwona Bogucka,, Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Ewa Jędrasik, po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2010 r. na rozprawie sprawy ze skargi A. G.i M. G. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość przejętą z mocy prawa pod realizację inwestycji w zakresie dróg publicznych p o s t a n a w i a zawiesić postępowanie sądowe do czasu rozstrzygnięcia przez Trybunał Konstytucyjny sprawy o sygn. akt K 4/10.
Skarga A. G. i M. G. dotyczy decyzji Wojewody [...] z dnia [...]r. Nr [...]utrzymującej w mocy decyzję Prezydenta Miasta B. z dnia [...]r. Nr [...], którą to decyzją ustalono na rzecz skarżących odszkodowanie za nieruchomość, oznaczoną jako działka [1] ,o powierzchni 271m², przeznaczoną na realizację inwestycji drogowej obejmującej rozbudowę i przebudowę układu komunikacyjnego w rejonie ulic: [...] w B.
Podstawę prawną do wydania decyzji przez organ pierwszej instancji stanowiły przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (t.jedn Dz.U. z 2008 r., Nr 193, poz. 1194 ze zm.) oraz art. 129 ust. 5 pkt 3, art. 130 ust. 2, art. 132 i art. 134 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.jedn. Dz.U. z 2004 r., Nr 261, poz. 2603 ze zm.).
Organy obu instancji przyjęły za dowód w sprawie operat szacunkowy sporządzony przez rzeczoznawcę majatkowego w dniu [...]r., w którym to operacie dla określenia wartości rynkowej przedmiotowego gruntu zastosowano § 36 ust. 1 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz.U. Nr 207, poz. 2109 z późn. zm.).
Skarżący w toku postępowania, jak i w skardze kwestionowali wysokość ustalonego odszkodowania i sposób dokonanej wyceny nieruchomości.
Z akt sprawy wynika, że przedmiotowa nieruchomość położona jest w obszarze dla którego brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Przed wydaniem decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, przedmiotowa nieruchomość, ze względu na "dobre sąsiedztwo“ spełniała warunki działki inwestycyjnej, a według wypisu z rejestru gruntów określona została jako "inne tereny zabudowane“.
Wskazać w tym miejscu przyjdzie, że wnioskiem z dnia [...] r., Nr sprawy [...], Rzecznik Praw Obywatelskich zwrócił się do Trybunału Konstytucyjnego m.in. o stwierdzenie niezgodności § 36 ust. 1 i 4 powołanego wyżej rozporządzenia Rady Ministrów w zakresie, w jakim odnoszą się do szacowania gruntów zabudowanych lub przeznaczonych pod zabudowę, następnie przejmowanych (w celu budowy lub modernizacji) pod drogi publiczne, z art. 21 ust. 2 w związku z art. 64 ust. 1 i 2 oraz art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (sygn. akt K 4/10).
Zgodnie z kolei z art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania, m.in. przed Trybunałem Konstytucyjnym.
W ocenie składu orzekającego stwierdzić należy, że rozstrzygnięcie niniejszej sprawy zależy również od wyniku wskazanego postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym, co uzasadnia zawieszenie postępowania sądowego z urzędu, w oparciu o treść art. 125 § 1 pkt 1 cytowanej powyżej ustawy, do czasu zakończenia postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym w sprawie o sygn. K 4/10.