Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia NSA Łucja Franiczek po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H.G. i Z.G. na działania Urzędu Miasta K., Rady Miejskiej K. i Prezydenta K. w przedmiocie zagospodarowania nieruchomości postanawia o d r z u c i ć s k a r g ę
W skardze do sądu administracyjnego H.G. i Z.G. przedstawiając starania o prawo zabudowy ich działki nr [...] w K. - P. w latach [...], zarzucili, iż działania podjęte przez organy Gminy K. ograniczyły konstytucyjnie chronione prawo własności. Wnieśli nadto o wyjaśnienie sprawy budowy drogi - ulicy [...] w K. - P. w [...]r. Do skargi dołączono szereg pism, dokumentów i decyzji administracyjnych.
Odpowiadając na skargę Prezydent Miasta K. wyjaśnił, iż prawomocną decyzją z dnia [...]r. dokonano podziału nieruchomości w rejonie ulic [...],[...],[...] jako zajętych pod ulice celem uregulowania stanu prawnego. Następnie w dniu [...]r. wszczęto postępowanie o podział działki nr [...], stanowiącej współwłasność skarżących oraz małż. Ś., w którym w dniu [...]r. wydano postanowienie nr [...] pozytywnie opiniujące przedłożony projekt podziału.
W związku z tym pismem doręczonym w dniu [...]r. do rąk pełnomocnika dla doręczeń, skarżący zostali wezwani do usunięcia w terminie 2 miesięcy pod rygorem odrzucenia skargi, jej braków formalnych poprzez wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, a w przypadku bezczynności - wskazanie na czym bezczynność ta polega oraz dokładne oznaczenie organu.
W odpowiedzi pismem z dnia [...]r. skarżący podali, iż oskarżają Urząd Miasta K., Radę Miejską K. oraz Prezydenta Miasta K., iż przez wydane w ich sprawie decyzje, uchwały, pisma oraz brak planów zagospodarowania przestrzennego, uniemożliwiono im zabudowę ich nieruchomości oraz bezprawnie zbudowano drogę - ulicę [...] w K., czym pozbawiono ich praw własności. W związku z tym skarżący domagali się zadośćuczynienia od gminy K. i odszkodowania za straty materialne w kwocie [...] zł.
Dodatkowo skarżący zwrócili się o wniesienie przez sąd interpelacji do Sejmu w sprawie poprawki do art. 64 § 3 Konstytucji RP.
Do pisma dołączono m.in. decyzję Prezydenta K. z dnia [...]r. w sprawie ustalenia warunków zabudowy terenu, uchwałę Rady Miejskiej K. z dnia [...]r. nr [...], decyzję Prezydenta K. z dnia [...]r. i postanowienie tego organu z dnia [...]r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Z mocy art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm./, kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na decyzje administracyjne, postanowienia w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie lub kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty, postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, akty prawa miejscowego i akty organów podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej, akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego, a wreszcie bezczynność organów w przypadku niewydania decyzji, postanowienia lub innego aktu, bądź czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych tak stanowią /art. 3 § 3 cyt. ustawy/.
W powyższych przypadkach dopuszczalność skargi uzależniona jest od wyczerpania środków zaskarżenia, jeżeli służyły one w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, a jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia, skargę można wnieść po uprzednim wezwaniu organu do usunięcia naruszenia prawa /art. 52 cyt. ustawy/. Wreszcie, w świetle art. 57 § 1 pkt 1 i 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga powinna zawierać wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, inne akty lub czynności oraz oznaczenie organu, którego działanie lub bezczynności skarga dotyczy.
Tymczasem w niniejszej sprawie, mimo wezwania do uzupełnienia braków formalnych skarżący nie wskazali jednoznacznie ani aktu, którego skarga dotyczy, ani też nie wyjaśnili, iż przedmiotem skargi jest bezczynność konkretnego organu. Gdyby zaś przyjąć, iż przedmiotem skargi są akty dołączone do pisma z dnia [...]r., wówczas nie zostałby spełniony warunek dopuszczalności w postaci wyczerpania środków zaskarżenia z art. 52 cyt. ustawy. Wreszcie, wyjaśnić przyjdzie, iż sąd administracyjny nie jest właściwy do zasądzenia odszkodowania, a czego ostatecznie domagali się skarżący. Sprawy cywilnoprawne o zapłatę podlegają bowiem kognicji sądów powszechnych z mocy art. 2 § 1 kpc.
Z tych wszystkich względów, a mianowicie wobec nieuzupełnienia braków formalnych skargi oraz braku właściwości, skarga podlegała odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
SJ/