Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Kaznowska po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym skargi M.C. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 25 września 2017 r., sygn. akt II SA/Gl 926/16 w sprawie ze skargi "A" w D. na decyzję Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Katowicach z dnia [...]., nr [...] w przedmiocie wykonania określonych robót budowlanych postanawia odrzucić skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku.
Pismem z dnia 22 listopada 2017 r. oraz z dnia 27 listopada 2017 r. pełnomocnik M.C. - M.B. wniósł o uznanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 25 września 2017 r., sygn. akt II SA/Gl 926/16 "za nieważny" wskazując, że wyrok ten jest dotknięty wadą prowadzącą do jego nieważności z mocy prawa, wydany został z rażącym naruszeniem prawa w sytuacji jednoznacznego i oczywistego naruszenia przepisu, w dniu jego wydania wyrok był niewykonalny, przy czym jego niewykonalność ma charakter trwały ponieważ nie ma możliwości technicznych jego wykonania. Ponadto, pełnomocnik uczestniczki postępowania wskazał, że wykonanie wyroku wywołałoby czyn zagrożony karą w postaci przestępstwa, wykroczenia lub czynu zagrożonego karą administracyjną poprzez przystąpienie do realizacji prawa lub obowiązku nałożonego na stronę w decyzji administracyjnej.
W toku postępowania ww. pełnomocnik uczestniczki postępowania złożył również tzw. osobistą skargę kasacyjną oraz wniosek o ustanowienie adwokata. Postanowieniem z dnia 25 stycznia 2018 r. starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach oddalił wniosek o przyznanie prawa pomocy. Wobec niezłożenia sprzeciwu od ww. postanowienia, sąd wydał w dniu 12 marca 2018 r. postanowienie o odrzuceniu tzw. osobistej skargi kasacyjnej. Wobec powyższego w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II wezwano pełnomocnika uczestniczki postępowania do sprecyzowania, czy pismo z dnia 22 listopada 2017 r. traktować jako wniosek o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 25 września 2017 r., sygn. akt II SA/Gl 926/16 lub czy jako wniosek o wznowienie postępowania - w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania. Pełnomocnik w piśmie z dnia 26 marca 2018 r. sprecyzował, że wnosi o stwierdzenie niezgodności z prawem ww. wyroku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku podlegała odrzuceniu. Zgodnie z art. 285f § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm., dalej p.p.s.a.) sąd odrzuca na posiedzeniu niejawnym skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku: nieopłaconą, wniesioną z naruszeniem art. 175 § 1 p.p.s.a. oraz skargę, której braków strona nie uzupełniła w terminie. W myśl art. 175 § 1 p.p.s.a., który ma zastosowanie do skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku na mocy art. 285l p.p.s.a., skarga taka powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Przepisu tego nie stosuje się, jeżeli skargę sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (art. 175 § 2 p.p.s.a.). Ponadto, do sporządzenia tego środka zaskarżenia jest uprawniony również doradca podatkowy lub rzecznik patentowy (art. 175 § 3 P.p.s.a.).
W zawisłej sprawie skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku została sporządzona i podpisana osobiście przez pełnomocnika uczestniczki postępowania, który nie wykazał aby był tzw. profesjonalnym pełnomocnikiem lub inną osobą upoważnioną, o której mowa w art. 175 § 2 i § 3 P.p.s.a.
Stwierdzić zatem należy, że skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku została sporządzona przez osobę, która nie miała wymaganej przez ustawę zdolności do jej sporządzenia. Co z kolei oznacza, że wniesiona skarga jako niespełniająca wymogu określonego w art. 175 P.p.s.a., jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na mocy art. 285f § 3 p.p.s.a.
Wobec powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 285f § 3 w zw. z art. 175 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.