Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 19 października 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi [...] na decyzję Starosta Powiatu z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie : zwrot opłaty za kartę pojazdu p o s t a n a w i a Odrzucono skargę
Pismem z dnia [...] r. J.S. zwrócił się do Starosty Z. o zwrot "nadpłaconego podatku w wysokości 425 zł". W uzasadnieniu wniosku wskazał, iż powyższą opłatę uiścił w dniu [...] r., w związku z rejestracją samochodu o nr rejestracyjnym [...]. Zdaniem J.L. opłata jest nienależna, co wynika z wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r. W razie odmowy zwrotu żądanej kwoty wnioskodawca wniósł o wydanie decyzji w tym przedmiocie.
W odpowiedzi na powyższy wniosek, pismem z dnia [...] Starosta Z. poinformował, iż zgodnie z art. 2 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 póz. 60 z póz. zm.) przepisy tej ustawy stosuje się do podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetu państwa oraz budżetów jednostek samorządu terytorialnego, do których ustalania lub określania uprawnione są organy podatkowe, ponadto do opłat, o których mowa w przepisach o podatkach i opłatach lokalnych, a także do innych spraw z zakresu prawa podatkowego należących do właściwości organów podatkowych. Wobec powyższego organ podał, że opłata za wydanie karty pojazdu nie podlega przepisom Ordynacji podatkowej. Opłata ta została bowiem ustalona przez Ministra Infrastruktury w rozporządzeniu z dnia 28 lipca 2003 roku w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. Nr 137, póz. 1310), a Starosta jedynie ją pobrał przy rejestracji pojazdu w wysokości ustalonej przez ministra. Opłata ta należy do opłat publicznoprawnych, stanowiących dochody powiatu określone w art. 5 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 203, póz. 1966). Jednocześnie organ poinformował, iż w wyroku z dnia 17 stycznia 2006 roku Trybunał Konstytucyjny orzekł, że w/w przepis jest niezgodny z art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 rok - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 Nr 108, póz. 908 z późn. zm.) oraz z art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Prezydent wskazał także, iż rozpatrywany przepis traci moc z dniem 1 maja 2006 roku. Stąd więc w ocenie organu brak jest podstaw prawnych do merytorycznego rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie przez Starostę decyzją administracyjną.
Pismem z dnia [...] roku J.S. zwrócił się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego ze skargą na ww. pismo Starosty Powiatowego w Z..
Samorządowe Kolegium Odwoławcze pismem z dnia [...] roku wezwało Starostę Z. do ustosunkowania się do treści ww. skargi.
Zgodnie z powyższym wezwaniem Starosta Z. pismem z dnia [...] roku, ustosunkowując się do skargi J. S. podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.
Pismem z dnia [...] roku Samorządowe Kolegium Odwoławcze [...] uznało się za niewłaściwe do merytorycznego rozpatrzenia sprawy i przekazało skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. do rozpatrzenia według właściwości.
Odpowiadając na skargę pismem z dnia [...] roku Starosta Z. powtórzył swą dotychczasową argumentację oraz wniósł o jej oddalenie z uwagi na to, iż skarżący może dochodzić swoich roszczeń w drodze powództwa cywilnego. Ponadto organ powołał się na uchwalę Sądu Najwyższego z dnia 16 maja 2007r. (sygn. akt III CZP 35/07).