Dnia 3 grudnia 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Staniszewska po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2014 roku na posiedzeniu niejawnym zażalenia V Spółki z o.o. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. z dnia 13 sierpnia 2014 roku o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi V Spółki z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za urządzanie gier poza kasynem gry na automatach p o s t a n a w i a : odrzucić zażalenie.
Postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2014 r. w sprawie ze skargi V Spółki z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] maja 2014 roku nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za urządzanie gier poza kasynem gry na automatach Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. oddalił wniosek strony skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Na powyższe postanowienie V Spółka z o.o. wniosła w ustawowym terminie zażalenie.
Zażalenie dotknięte było brakiem formalnym w postaci braku odpisu pełnego z Krajowego Rejestru Sądowego dotyczącego skarżącej Spółki. Po wypowiedzeniu przez dotychczasowego pełnomocnika Spółki pełnomocnictwa, zarządzeniem z dnia 16 października 2014 r. Spółka została wezwana do usunięcia w terminie 7 dni powyższego braku formalnego poprzez przedłożenie oryginału lub kopii odpisu pełnego z Krajowego Rejestru Sądowego. Przesyłka zawierająca to wezwanie, nie podjęta przez adresata, została uznana za skutecznie doręczoną z dniem 4 listopada 2014 r. W wyznaczonym terminie powyższy brak formalny nie został uzupełniony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje
Zażalenie należało odrzucić.
Z treści art. 176 w związku z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej w skrócie p.p.s.a.) wynika, że zażalenie powinno czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma w postępowaniu sądowym.
Stosownie do art. 29 p.p.s.a. przedstawiciel ustawowy lub organ albo osoby, o których mowa w art. 28 (tj. osoby prawnej oraz jednostki organizacyjnej mającej zdolność sądową) mają obowiązek wykazać swoje umocowanie dokumentem przy pierwszej czynności w postępowaniu. Brak tego elementu stanowi brak formalny skargi. Jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej (art. 49 § 1 p.p.s.a.). W przypadku zażalenia nieuzupełnienie w powyższym terminie braków formalnych skutkuje jego odrzuceniem, co wynika z treści art. 178 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a.
Pomimo dwukrotnego awizowania skierowana do skarżącego przesyłka zawierająca wezwanie do uzupełnienia opisanego na wstępie braku formalnego zażalenia nie została odebrana. Stosownie zaś do treści art. 73 § 1 p.p.s.a., w razie niemożności doręczenia pisma w sposób przewidziany w art. 65 - 72 p.p.s.a., pismo składa się na okres czternastu dni w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy, dokonując jednocześnie zawiadomienia określonego w § 2. Zawiadomienie o złożeniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy w terminie siedmiu dni od dnia pozostawienia zawiadomienia umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej, a gdy to nie jest możliwe, na drzwiach mieszkania adresata lub w miejscu wskazanym jako adres do doręczeń, na drzwiach biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe. W przypadku niepodjęcia pisma w terminie, o którym mowa w § 2, pozostawia się powtórne zawiadomienie o możliwości odbioru pisma w terminie nie dłuższym niż czternaście dni od dnia pierwszego zawiadomienia o złożeniu pisma w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy (art. 73 § 3 p.p.s.a.). Doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1 (art. 73 § 4 p.p.s.a.). Ustawodawca wprowadził zatem tzw. fikcję doręczenia polegającą na uznaniu, że pismo uważa się za doręczone po upływie 14 dni od dnia złożenia pisma w placówce pocztowej, po uprzednim dokonaniu dwukrotnego zawiadomienia (pozostawienia tzw. awizo), o jakim mowa w art. 73 § 2 p.p.s.a. Wobec powyższego przyjąć należało, że przedmiotowa przesyłka została skutecznie doręczona po dwukrotnym awizowaniu, dnia 4 listopada 2014 r., tj. licząc 14 dni od pozostawienia pod adresem wskazanym w skardze pierwszego awizo w dniu 21 października 2014 r.
Termin do wykonania wezwania o uzupełnienie braku formalnego zażalenia rozpoczął zatem swój bieg w dniu 5 listopada 2014 r. i upłynął bezskutecznie z dniem 12 listopada 2014 roku (tj. przy uwzględnieniu faktu, że 11 listopada jest dniem ustawowo wolnym od pracy). W terminie tym opisany brak formalny zażalenia nie został uzupełniony
Wobec powyższych okoliczności, na podstawie art. 178 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. orzeczono jak na wstępie.