Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia NSA Andrzej Irla Sędziowie : NSA Joanna Tuszyńska (spr.) NSA Anna Szkodzińska Protokolant : Agata Piotrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 maj a 2006 r. sprawy ze skargi M.S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] kwietnia 2002 r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania postanawia umorzyć postępowanie sądowe
Skarga w sprawie niniejszej została złożona przed dniem 1.01.2004 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodka Zamiejscowego w Krakowie. Zgodnie jednak z art. 97 § l ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153 poz. 1271), sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Jak wynika z treści odpowiedzi na skargę i przedłożonej decyzji, w oparciu o przepis art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi , skarga została przez organ uwzględniona w całości.
Stosownie do tego przepisu, organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.
Ponieważ postanowieniem z dnia [...].07.2002r Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] uchyliło zaskarżone postanowienie z dnia [...].04.2002r stwierdzające uchybienie terminu do wniesienia odwołania, przywróciło termin do wniesienia odwołania i rozpoznało odwołanie, uznać należy, że przesłanka ta została spełniona.
Wobec powyższego, na podstawie art. 161 § l pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. Nr 153 poz. 1270/, należało orzec jak w sentencji.