Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Jakimowicz po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 marca 2013 r. sprawy ze skargi M. J. na uchwałę Rady Miasta Limanowa z dnia 10 grudnia 2004 r. Nr XXXIII/199/2004 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Limanowa w obrębie granic administracyjnych miasta z wyłączeniem osiedla "MARSA" postanawia odrzucić skargę.
W dniu 27 grudnia 2012 r. M. J. wniósł, za pośrednictwem organu, datowaną na dzień 27 grudnia 2012 r. skargę na uchwałę Rady Miasta Limanowa z dnia 10 grudnia 2004 r. Nr XXXIII/199/2004 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Limanowa w obrębie granic administracyjnych miasta z wyłączeniem osiedla "MARSA" .
Skarga powyższa została poprzedzona wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa lub uprawnienia przedmiotową uchwałą, które wpłynęło do właściwego organu w dniu 18 września 2012 r.
W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Rada Miasta Limanowa podjęła w dniu 30 października uchwałę nr XXXIV/212/2012 w sprawie przystąpienia do sporządzenia zmiany uchwały z dnia 10 grudnia 2004 r. Nr XXXIII/199/2004 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Limanowa w obrębie granic administracyjnych miasta z wyłączeniem osiedla "MARSA", którą doręczono skarżącemu w dniu 28 listopada 2012 r.
W odpowiedzi na skargę Rada Miasta Limanowa wniosła o odrzucenie skargi w związku z jej uwzględnieniem przez organ ewentualnie o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z brzmieniem art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., nr 153, poz.1270) skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Zarówno ogólna regulacja art. 52 § 4 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zgodnie z którym, jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi i nie stanowi inaczej, należy również przed wniesieniem skargi wezwać na piśmie właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa, jak i regulacja szczególna art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. jedn.: Dz. U. z 2001 r., nr 142, poz. 1591 ze zm.) stanowiąca, iż każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego, przewidują wymóg przed wniesieniem skargi do Sądu wezwania na piśmie właściwego organu do usunięcia naruszenia prawa.
Zrealizowanie ustawowego wymogu wezwania na piśmie właściwego organu do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia należy analizować i oceniać w każdym indywidualnym przypadku uwzględniając przy tym charakter uchwały (bądź zarządzenia) podjętej przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, która narusza w ocenie skarżącego jego interes prawny lub uprawnienie.
Zaskarżona uchwała w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest uchwałą z zakresu administracji publicznej i ma do niej zastosowanie cytowany wyżej art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.