Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. S. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego p o s t a n a w i a I) zwolnić M. S. od kosztów sądowych; II) ustanowić dla M. S. radcę prawnego, którego wyznaczy Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych w K.
W dniu 5 lutego 2008 roku (data stempla pocztowego) skarżąca M. S. złożyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego. W przedmiotowej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 18 stycznia 2007 roku uchylił zaskarżoną decyzję, od którego Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną.
Za pismem z dnia [...] lutego 2008 roku Naczelny Sąd Administracyjny przekazał, zgodnie z właściwością, akta sądowe wraz z wnioskiem M. S. o przyznanie prawa pomocy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.
Z oświadczenia zawartego w urzędowym formularzu wniosku wynika, że skarżąca M. S., licząca .... lata, prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Jest osobą przewlekle chorą. Jedynym jej dochodem jest świadczenie emerytalne w kwocie 794 zł. Skarżąca ponosi wydatki na czynsz mieszkaniowy w wysokości 220 zł plus media. Ze względu na zły stan zdrowia wydaje miesięcznie około 250 zł na zakup lekarstw i wizyty lekarskie. Nie jest zatem w stanie ponieść kosztów sądowych i wynagrodzenia radcy prawnego bez uszczerbku we własnym koniecznym utrzymaniu.
W skład majątku skarżącej wchodzi dom o powierzchni 64 m-, mieszkanie wielkości 57 m- oraz nieruchomość rolna o areale 1,7, która według oświadczenia, jest niedochodowa i wymaga dużych nakładów. Skarżąca nie dysponuje zasobami pieniężnymi w postaci oszczędności, czy papierów wartościowych, jak również przedmiotami wartościowymi o wartości powyżej 3000 euro.
Mając na uwadze powyższe, zważono, co następuje:
Instytucja przyznania prawa pomocy, zgodnie z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami) przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (prawo pomocy w zakresie całkowitym), lub gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (prawo pomocy w zakresie częściowym).
Użyte w art. 246 ustawy sformułowanie "gdy osoba wykaże" oznacza, iż to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uzasadniającej przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Zatem rozstrzygnięcie Sądu w tej kwestii zależy od tego, co zostanie udowodnione przez stronę (J. P. Tarno "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", Wydawnictwo LexisNexis, Warszawa 2006, s. 504).
W ocenie orzekającego skarżąca wykazała w sposób wystarczający i skuteczny, że nie posiada dostatecznych środków na pokrycie ewentualnych kosztów sądowych w sprawie oraz kosztów wynagrodzenia pełnomocnika z wyboru. Przemawia za tym fakt, że skarżąca, ze względu na wiek i stan swojego zdrowia, ponosi znaczne wydatki na zakup lekarstw oraz konieczne leczenie. Skarżąca M. S. otrzymuje wprawdzie stały dochód miesięczny w postaci emerytury w wysokości 794 zł, jednakże konieczne wydatki ponoszone na leczenie i utrzymanie są bardzo wysokie w stosunku do wysokości otrzymywanego świadczenia (220 zł czynsz za mieszkanie i 250 zł koszty zakupu lekarstw i wizyt lekarskich), zatem skarżąca nie ma możliwości poczynienia jakichkolwiek oszczędności. Posiadany majątek w postaci domu oraz nieruchomości rolnej nie przynosi skarżącej żadnego dochodu. Okoliczności te wskazują jednoznacznie, że skarżąca nie należy do osób majętnych.
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 245 § 1 i 2, art. 246 § 1 pkt 1 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami).