Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. I. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi K. I. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej p o s t a n a w i a: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji. a.tp.
Decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. utrzymało w mocy decyzję Burmistrza P. z dnia [...] nr [...] ustalającą opłatę adiacencką z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej w P. obejmującej działkę nr ewid. 25 o pow. 0,2139 ha w związku z dokonanym podziałem.
Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wniósł K. I., zawierając w jej treści wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji. W uzasadnieniu wniosku skarżący powołał się na trudną sytuację finansową. Podniósł, że uiszczenie opłaty przed rozpoznaniem skargi uczyni ją zbędną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. dalej: p.p.s.a.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub zaskarżonej czynności.
Jednakże stosownie do treści art. 61 § 3 p.p.s.a. po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Postanowienie to może być wydane na posiedzeniu niejawnym (§ 5).
Wykonanie aktu administracyjnego oznacza z kolei spowodowanie, w sposób dobrowolny lub w trybie przymusowym, takiego stanu w rzeczywistości społecznej, który jest zgodny z treścią aktu. Natomiast wstrzymanie przez sąd wykonania aktu może dotyczyć tylko takiego aktu, który kwalifikuje się do dobrowolnego lub przymusowego wykonania (por. wyrok NSA z dnia 16 lipca 2002r., sygn. akt II SA 4022/01 - Lex nr 680750 i postanowienie NSA z dnia 7 stycznia 2003r., SA/Rz 1587/02 - Lex nr 705790).
Zaskarżona decyzja nadaje się do tak rozumianego wykonania i wymaga wykonania. Zdaniem sądu wniosek skarżącego zasługuje na uwzględnienie.
Z uwagi na wysokość ustalonej opłaty adiacenckiej (5 266,00 zł) oraz sytuację finansową strony, uprawdopodobnione zostało, że w okolicznościach mających miejsce w niniejszej sprawie wykonanie zaskarżonej decyzji przed rozpoznaniem skargi przez sąd może spowodować wyrządzenie znacznej szkody majątkowej oraz trudne do odwrócenia skutki.
Poza tym należy mieć także na względzie, że zaskarżona decyzja dotyczy sprawy mieszczącej się w katalogu spraw wymienionych w art. 9 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. - Dz. U. z 2010 r. nr 102, poz. 651 ze zm.). Oznacza to, iż obowiązkiem organu, który wydał decyzję było wstrzymanie jej wykonania z urzędu w drodze postanowienia wobec wniesienia skargi do sądu administracyjnego. Tymczasem, jak wynika z akt sprawy oraz pisma Kolegium z dnia 5 marca 2013 r., postanowienie takie nie zostało jednak przez organ wydane.
Mając powyższe na uwadze, na mocy art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd orzekł, jak w postanowieniu.
a.tp.