Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2013r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi L. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej p o s t a n a w i a : wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji. LS
W dniu 28 marca 2013r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Łodzi wpłynęła, złożona za pośrednictwem organu, skarga L. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej.
Wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji strona skarżąca wystąpiła także o wstrzymanie wykonania tegoż aktu, uzasadniając, iż uiszczenie naliczonej opłaty spowodowałoby znaczne obciążenie budżetu domowego. Spowodowałoby konieczność zaciągniecie pożyczki z linii kredytowej, której spłata byłaby odległa w czasie, zatem generowałaby stopniowy wzrost zadłużenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012, poz. 270 - dalej jako: p.p.s.a.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. W myśl zaś art. 61 §3 p.p.s.a., sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Badając zasadność wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu organu administracji publicznej, Sąd wszechstronnie rozważył wszelkie okoliczności, mając na uwadze przede wszystkim fakt, iż celem instytucji wstrzymania wykonania aktu jest jedynie tymczasowe ukształtowanie stosunków do czasu rozpoznania skargi przez sąd administracyjny. Na tej podstawie ocenił, że wniosek strony skarżącej zasługuje na uwzględnienie.
Poza tym należy mieć także na względzie, że zaskarżona decyzja dotyczy sprawy mieszczącej się w katalogu spraw wymienionych w art. 9 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. - Dz. U. z 2010 r. nr 102, poz. 651 ze zm.). Oznacza to, iż obowiązkiem organu, który wydał decyzję było wstrzymanie jej wykonania z urzędu w drodze postanowienia wobec wniesienia skargi do sądu administracyjnego. Tymczasem, jak wynika z akt administracyjnych sprawy, postanowienie takie nie zostało przez organ wydane.
Z tych wszystkich względów Sąd na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a. uprawniony był orzec jak w sentencji.
LS