Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Jolanta Rosińska po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy p o s t a n a w i a: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. LS
Pismem z dnia 14 maja 2015 r. A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] nr [...] uchylającą decyzję ustalającą warunki zabudowy dla budynku napraw samochodów z myjnią samochodową na terenie działki nr ewid. 617/4 w miejscowości B., gmina D., oraz przekazującą sprawę do ponownego rozpatrzenia.
W treści skargi strona skarżąca zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji do czasu prawomocnego zakończenia postępowania sądowoadministracyjnego na podstawie art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Uzasadniając wniosek, pełnomocnik strony skarżącej wskazał, że zachodzi obawa, że wskutek wykonania decyzji sprawa ponownie będzie prowadzona i analizowana przez Wójta Gminy D. w sytuacji, gdy w przypadku uwzględnienia skargi organem właściwym do rozpoznania będzie Samorządowe Kolegium Odwoławcze.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.), dalej powoływana jako P.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Art. 61 § 3 P.p.s.a. stanowi natomiast, że po przekazaniu sądowi skargi może on na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Przede wszystkim należy wskazać, że przedmiotem wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji mogą być tylko akty i czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie przymusu państwowego (egzekucji) do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie. Nie każdy akt administracyjny kwalifikuje się do tak rozumianego wykonania, a co za tym idzie nie każdy wymaga wykonania.
Wskazać należy, że wstrzymanie wykonania dopuszczalne jest w sytuacji, gdy zaskarżony akt lub czynność wywołuje skutki materialnoprawne. Kwestia wykonania aktu administracyjnego pojawia się zatem w odniesieniu do aktów zobowiązujących, ustalających dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania; aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone określone obowiązki oraz aktów, na podstawie których jeden podmiot jest do czegoś zobowiązany, a drugi wyłącznie uprawniony (por. M. Jagielska, A. Wiktowska, P. Wajda, w: R. Hauser, M. Wierzbowski (red.), "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", Wyd. C.H.Beck 2013, s. 361).
Decyzja uchylająca decyzję ustalającą warunki zabudowy, która jest przedmiotem wniosku o wstrzymanie w niniejszej sprawie, należy do aktów niepodlegających wykonaniu i niewymagających wykonania. Stosownie do art. 63 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647 ze zm.), decyzja w przedmiocie warunków zabudowy nie rodzi praw do terenu oraz nie narusza prawa własności i uprawnień osób trzecich. Samodzielnie nie uprawnia do podjęcia jakichkolwiek robót budowlanych, nie może stanowić podstawy do podjęcia działań inwestycyjnych i nie podlega wykonaniu w postępowaniu egzekucyjnym. Uprawnia jedynie inwestora do wystąpienia do właściwego organu o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę, a dopiero ostateczna decyzja wydana w przedmiocie udzielenia pozwolenia na budowę jest podstawą dla inwestora do rozpoczęcia robót budowlanych i realizacji planowanej inwestycji. Celem decyzji o ustaleniu warunków zabudowy jest wskazanie, czy inwestycja danego rodzaju może w ogóle być zlokalizowana na konkretnej działce. Tym samym decyzja ustalająca warunki zabudowy nie narusza na tym etapie inwestycyjnym żadnych praw i nie prowadzi do wyrządzenia znacznej szkody lub nieodwracalnych skutków, o których mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a., stanowiących przesłanki wstrzymania wykonania przedmiotowej decyzji.
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 P.p.s.a., orzekł jak w postanowieniu.
LS