Dnia 16 stycznia 2007 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w osobie: Sędziego WSA Joanny Sekundy - Lenczewskiej po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2007 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego p o s t a n a w i a: odrzucić skargę
II SA/Łd 479/06
U Z A S A D N I E N I E
W. F. zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] w przedmiocie zasiłku celowego, występując jednocześnie z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia [...] Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odmówił W. F. przywrócenia terminu do wniesienia skargi. W motywach rozstrzygnięcia wskazano, iż skarżąca nie wykazała, aby w czasie biegu terminu do złożenia skargi zaistniały okoliczności, które uprawdopodobniłyby brak winy strony w uchybieniu terminu. Postanowieniem z dnia [...] Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie strony skarżącej na powyższe orzeczenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Ł. zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią przepisu art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), zwanej dalej p.p.s.a., skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Stosownie natomiast do przepisu art. 58 § 1 pkt 2 p.p.s.a. Sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia.
Decyzja organu administracji, jak wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru, została doręczona skarżącej w dniu 5 kwietnia 2006 roku. Skargę na rozstrzygnięcie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. strona złożyła w dniu 9 maja 2006 roku (osobiście w siedzibie organu), a zatem po upływie 30-dniowego terminu do jej wniesienia. Skarga zaś wniesiona po upływie przewidzianego prawem terminu przez skarżącego, któremu nie przywrócono terminu do jej złożenia nie wywołuje skutków prawnych.
Wobec powyższego na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 i § 3 p.p.s.a. orzeczono jak w postanowieniu.