Dnia 23 czerwca 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi -Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Rosińska po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia S. T. na postanowienie Wojewódzkiego Sąd Administracyjnego w Łodzi z dnia 19 listopada 2015 r. o odrzuceniu skargi S. T. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] nr [...], znak [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego oraz wstrzymania czynności egzekucyjnych i uznania zarzutów za nieuzasadnione w sprawie rozbiórki tymczasowego obiektu budowlanego postanawia: uchylić postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 19 listopada 2015 r. o odrzuceniu skargi. LS
W dniu 12 sierpnia 2015 r. S. T. za pośrednictwem organu zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] nr [...], znak [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego oraz wstrzymania czynności egzekucyjnych i uznania zarzutów za nieuzasadnione w sprawie rozbiórki tymczasowego obiektu budowlanego. Do skargi załączono dowód uiszczenia w dniu 10 sierpnia 2015 r. na rachunek bankowy tutejszego sądu kwoty 100 zł tytułem: "sygn. akt [...]".
Na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II z dnia 9 września 2015 r. skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego od skargi - w terminie 7 dni, pod rygorem jej odrzucenia. Wezwanie w tym przedmiocie doręczono stronie skarżącej w dniu 16 września 2015 r.
Postanowieniem z dnia 19 listopada 2015 r. tutejszy sąd na podstawie art. 220 § 3 p.p.s.a. odrzucił skargę S. T..
W dniu 4 grudnia 2015 r. skarżący złożył zażalenie na powyższe postanowienie z dnia 19 listopada 2015 r. zarzucając sądowi naruszenie art. 220 § 1 i 3 p.p.s.a., poprzez niewłaściwe zastosowanie, polegające na przyjęciu, że istnieją przesłanki do odrzucenia skargi jako nieopłaconej mimo, że skarżący uiścił opłatę od skargi. Równocześnie wniósł o uchylenie wspomnianego wyżej postanowienia i rozpoznanie sprawy jako należycie opłaconej.
Motywując zażalenie skarżący argumentował, że wnosząc skargę na przedmiotowe postanowienie Wojewody [...] uiścił opłatę od skargi w wysokości 100 zł w dniu 10 sierpnia 2015 r. na rachunek bankowy WSA w Łodzi. W tytule przelewu została podana sygnatura zaskarżonego postanowienia. Wobec powyższego skarga już w chwili jej wniesienia była należycie opłacona i nie istniały podstawy do jej odrzucenia z powodu nieuzupełnienia braków formalnych, albowiem braki te w ogóle nie istniały. Jednocześnie skarżący podniósł, że podjął czynności wyjaśniające po odebraniu w dniu 26 listopada 2015 r. postanowienia o odrzuceniu skargi i ustalił telefonicznie w kasie WSA w Łodzi w dniu 30 listopada 2015 r., że opłata od wskazanej skargi została zwrócona skarżącemu w dniu 7 października 2015 r. Wobec powyższego zaistniała sytuacja, w której bez winy skarżącego i już po upływie terminu do uzupełnienia braków powstał brak formalny w postaci braku opłaty od tej skargi. Skarżący z uwagi na fakt zwrócenia opłaty załączył do zażalenia potwierdzenie ponownego uiszczenia opłaty od skargi.
W tym samym dniu - to jest 4 grudnia 2015 r., skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
Postanowieniem z dnia 16 grudnia 2015 r. sąd na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 p.p.s.a. odrzucił zażalenie skarżącego na postanowienie z dnia 19 listopada 2015 r. i orzekł o zwrocie wpisu sądowego od zażalenia na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
W dniu 4 stycznia 2016 r. skarżący złożył zażalenie na postanowienie WSA w Łodzi z dnia 16 grudnia 2015 r. o odrzuceniu zażalenia oraz odrębnym pismem złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia.