Dnia 29 stycznia 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski, Sędziowie Sędzia WSA Czesława Nowak - Kolczyńska, Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek (spr.), , Protokolant Asystent sędziego Katarzyna Orzechowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 stycznia 2015 roku sprawy ze skargi S. M. o wymierzenie grzywny Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanemu w B. za niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 16 maja 2013 roku w sprawie II SAB/Łd 29/13 w przedmiocie legalności budowy i użytkowania budynku mieszkalnego i gospodarczego postanawia: 1. odrzucić skargę, 2. nakazać zwrot z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na rzecz S. M. kwoty 200 (dwieście) złotych uiszczonej tytułem wpisu od skargi, zaksięgowanej w dniu 10 października 2014 roku, pod poz. [...]. LS
S. M. wniósł skargę na niewykonanie przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 16 maja 2013 roku, sygn. akt: II SAB/Łd 29/13. Autor skargi wskazał, iż domaga się ponownego wymierzenia organowi grzywny za niewykonanie powołanego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi w części dotyczącej legalności wybudowania i użytkowania budynku gospodarczego, zlokalizowanego w B., przy ul. A 21, poinformowanie organów zwierzchnich o stwierdzonych, rażących uchybieniach organu powiatowego, który w sposób przewlekły i nieskuteczny prowadzi postępowanie od kilku lat, pozostając długimi okresami czasu w całkowitej bezczynności.
W motywach skargi S. M. wskazał, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 16 maja 2013 roku zobowiązał Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. do załatwienia wniosku skarżącego w terminie 1 miesiąca od uprawomocnienia się orzeczenia. Wskutek wniosku skarżącego organ prowadził pierwotnie jedno wspólne postępowanie administracyjne dla budynków gospodarczego i mieszkalnego, po czym po wydaniu powołanego wyroku, rozdzielił to postępowanie na dwa odrębne. Przywołany wyrok uprawomocnił się w lipcu 2013 roku. Wskutek postępującej bezczynności organu, skarżący wystąpił z wnioskiem o wymierzenie organowi grzywny w trybie art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Wyrokiem z dnia 19 marca 2014 roku, sygn. akt II SA/Łd 83/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi orzekł o nałożeniu na organ powiatowy grzywny. Od doręczenia tego wyroku upłynęły, ponad trzy miesiące, w czasie których organ w dalszym ciągu był bezczynny.
W odpowiedzi na skargę Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego wniósł o jej oddalenie podkreślając, iż w następstwie złożonego w dniu 22 marca 2012 roku wniosku S. M. wszczął postępowanie administracyjne w przedmiocie legalności zabudowy posesji przy ul. A 21 w B. (budynek mieszkalny i gospodarczy), działka nr ewid. 456, obręb [...]. W toku postępowania organ rozdzielił sprawę na dwa odrębne postępowania - dotyczące legalności wybudowania budynku mieszkalnego jednorodzinnego oraz budynku gospodarczego. Skarga w przedmiotowej sprawie dotyczy budynku gospodarczego w związku z niewykonaniem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 16 maja 2013 roku, sygn. akt: II SAB/Łd 29/13. Organ zaakcentował, iż w dniu 16 września 2014 roku wydał decyzję o nakazie rozbiórki obiektu gospodarczego zrealizowanego w warunkach samowoli budowlanej.
Odnosząc się do zarzutów skargi organ wyjaśnił, iż prowadzi kilkadziesiąt odrębnych postępowań administracyjnych z udziałem skarżącego, który wykorzystując prawne możliwości swojego uczestnictwa w tych postępowaniach oraz przysługujące mu uprawnienia, obnaża nieprawidłowości w funkcjonowaniu organu, które często nie są od niego zależne. Szeroki zakres kompetencji organu nie jest adekwatny do stanu zatrudnienia oraz budżetu. Wykonując funkcje inspekcyjno - kontrolne w powiecie [...] oraz zadania związane z użytkowaniem i prawidłowym utrzymaniem obiektów budowlanych, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w przypadku zagrożenia zdrowia i życia ludzkiego musi w pierwszej kolejności podjąć działania niezbędne do usunięcia występującego zagrożenia, czym naraża się na niewywiązywanie z ustawowych terminów obowiązujących w postępowaniu.