Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz po rozpoznaniu w dniu 31 grudnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. R. na decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku rodzinnego i dodatków do zasiłku rodzinnego p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
W dniu 26 listopada 2012 r. M. R. złożyła skargę do Sądu na decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia [...] r., nr [...], odmawiającą N. R. i M. R. przyznania zasiłku rodzinnego i dodatków do zasiłku rodzinnego na okres zasiłkowy 2012/2013.
W odpowiedzi na skargę organ administracji wniósł o odrzucenie skargi, z uwagi na jej niedopuszczalność.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
W świetle art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), powoływanej dalej jako: "P.p.s.a.", skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Od zaskarżonej decyzji Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej przysługiwało na podstawie art. 127 § 1 i 2 K.p.a. odwołanie do organu drugiej instancji (Samorządowego Kolegium Odwoławczego ), a zatem kontrola legalności tej decyzji byłaby dopuszczalna tylko w przypadku zaskarżenia decyzji organu wyższego stopnia, wydanej po rozpoznaniu odwołania.
Skargę na wskazaną wyżej decyzję organu pierwszej instancji należało zatem odrzucić jako niedopuszczalną na podstawie powołanego art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a.
Z tych względów Sąd orzekł, jak w postanowieniu.