Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2011 r. w sprawie ze skargi E. Z. na decyzję Wojewody z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
E. Z., zwany dalej "stroną skarżącą", wniósł skargę na decyzję Wojewody z dnia [...] r., Nr [...].
Mając na uwadze to, że do skargi nie dołączono jej odpisu oraz uwzględniając obowiązek wynikający dla strony skarżącej z art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", stronę skarżącą wezwano do uzupełnienia braku formalnego skargi poprzez nadesłanie jej odpisu oraz uiszczenia wpisu sądowego od wniesionej skargi.
Strona skarżąca nie wykonała wezwań.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Stosowanie do unormowania art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. Sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie jej braków formalnych. Zgodnie zaś z unormowaniem art. 220 § 3 p.p.s.a. skarga, od której pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlega odrzuceniu przez Sąd.
W przedmiotowej sprawie stronę skarżącą wezwano w zakreślonym terminie do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez nadesłanie jej odpisu oraz uiszczenia wpisu sądowego od wniesionej skargi. Jak wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru w dniu 8 kwietnia 2011 r. wezwania odebrał dorosły domownik - teściowa strony skarżącej, która zobowiązała się oddać je adresatowi. Zgodnie z unormowaniem art. 72 § 1 p.p.s.a. doręczenie takie uznaje się za skuteczne i wywołujące skutki prawne doręczenia dokonanego do rąk adresata.
Nie wykonanie przez stronę skarżącą wezwania do nadesłania odpisu skargi oraz wezwania do uiszczenia wpisu sądowego od wniesionej skargi, mając na uwadze przytoczone powyżej unormowanie art. 58 § 1 pkt 3 i art. 220 § 3 p.p.s.a., skutkuje odrzuceniem skargi.
Z tych względów należało orzec jak w postanowieniu.