Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia NSA Witold Falczyński po rozpoznaniu w dniu 17 października 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi I. R. i M. S. na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zmiany w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy w zakresie wniosku M. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata p o s t a n a w i a I. przyznać skarżącej prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka ; II. umorzyć postępowanie o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Postanowieniem z dnia 1 lutego 2011 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie odmówił przyznania M.S. prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowym i ustanowienie adwokata.
Na skutek wniesionego sprzeciwu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, postanowieniem z dnia 24 marca 2011 r. odmówił przyznania M. S. prawa pomocy.
Na powyższe postanowienie skarżąca wniosła zażalenie, po rozpoznaniu którego Naczelny Sąd Administracyjny uchylił postanowienie Sądu I instancji i przyznał skarżącej prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Po wydaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w dniu
18 sierpnia 2011 r.. wyroku oddalającego skargę I. R. i M. S.
na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zmiany w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy , skarżąca ponownie złożyła na urzędowym formularzu PPF wniosek o przyznanie jej prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Stosownie do art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata zasługuje na uwzględnienie.
Z oświadczenia złożonego na urzędowym formularzu wniosku PPF wynika, że skarżąca jest osobą samotnie gospodarującą, inwalidką II Grupy, nie posiadającą żadnych zasobów finansowych. Źródłem utrzymania skarżącej jest emerytura w wysokości 1.030 zł. Skarżąca posiada blisko 100 letni dom drewniany o powierzchni 245 m2, jednak zamieszkuje na 50 m2 , gdyż pozostała część budynku nie nadaje się do zamieszkania (wymaga remontu i modernizacji). Ponadto z wynagrodzenia skarżącej potrącana jest co miesiąc kwota 536 zł z tytułu zaciągniętej pożyczki na remont domu. Wysokość miesięcznych, koniecznych wydatków skarżącej w pełni wyczerpuje dochód z emerytury.
Mając na uwadze sytuację materialną strony należy uznać, że skarżąca wykazała, iż nie jest w stanie ponieść kosztów wynagrodzenia należnego profesjonalnemu pełnomocnikowi za prowadzenie sprawy bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie. Z powyższych względów zasadne jest przyznanie skarżącej prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata.
Odnosząc się do wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych wyjaśnić należy, że w przedmiotowej sprawie skarżącej zostało przyznane postanowieniem NSA z dnia 20 maja 2011 r., sygn. akt II OZ 418/11 prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Z tego względu wniosek skarżącej w tej części jest bezprzedmiotowy, co skutkuje umorzeniem postępowania w tym zakresie na podstawie art. 161 §1 pkt 3 ustawy- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Mając powyższe na uwadze należało orzec jak w sentencji.