Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. Z. na decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie utraty statusu bezrobotnego - w zakresie wniosku skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
A. Z. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] r., nr [...], orzekającą o uchyleniu decyzji tego organu z dnia [...] r., nr [...] w sprawie utraty przez skarżącą statusu osoby bezrobotnej z dniem [...] r. oraz o utracie przez skarżącą statusu osoby bezrobotnej z dniem [...] r.
W skardze, obok zarzutów kwestionujących legalność zaskarżonej decyzji, skarżąca zawarła wniosek o wstrzymanie jej wykonania. Wniosku tego nie poparła jednak żadną odrębną argumentacją.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Wniosek skarżącej nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej jako "p.p.s.a."), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże w myśl § 3 cytowanego przepisu sąd, na wniosek skarżącego, może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Należy zauważyć, że instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest tymczasową formą zabezpieczenia interesów strony. W związku z tym, to w interesie strony leży wykazanie, że wykonanie danego aktu lub czynności może spowodować znaczną szkodę lub trudne do odwrócenia skutki. Niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, o którym mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a., musi bowiem być realne, w związku z czym strona zobowiązana jest skonkretyzować rodzaj szkody grożącej jej na skutek wykonania aktu lub czynności. Brak wskazania we wniosku konkretnej szkody grożącej stronie skarżącej na skutek wykonania decyzji uniemożliwia jego merytoryczną ocenę (por. postanowienie NSA z dnia 4 października 2010 r., sygn. akt II FZ 460/10, LEX nr 742514).
Tymczasem w sprawie niniejszej skarżąca rozpoznawanego wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie poparła żadnym uzasadnieniem, a tym samym nie powołała żadnych okoliczności świadczących o tym, że ewentualne wykonanie tej decyzji niesie za sobą niebezpieczeństwo wyrządzenia wnioskodawczyni znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Podstawy do uwzględnienia przedmiotowego wniosku nie mogły natomiast stanowić sformułowane w skardze zarzuty, wskazujące na wadliwość zaskarżonej decyzji, albowiem argumenty te będą mogły być przedmiotem oceny Sądu dopiero na etapie merytorycznego rozpoznawania skargi.
Z tych wszystkich względów Sąd, działając na podstawie art. 61 § 3 w zw. z § 5 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.