Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Grażyna Pawlos- Janusz po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2005r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. S. na decyzję Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku okresowego p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
E. S. wniósł do sądu administracyjnego skargę, domagając się w niej uchylenia decyzji wydanej w I instancji przez Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w dniu [...], Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku okresowego.
Sąd zważył, co następuje:
Obowiązujące przepisy przewidują instancyjną kontrolę rozstrzygnięć wydawanych przez organy administracyjne. Kontrola sądowa jest dopuszczalna dopiero po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jakie służyły skarżącemu w postępowaniu przed organem administracji. (art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270)
Zgodnie z art. 127§1i 2 kpa od decyzji wydanej w pierwszej instancji służy stronie odwołanie tylko do jednej instancji, przy czym do rozpatrzenia odwołania właściwy jest organ administracyjny wyższego stopnia, chyba że ustawa przewiduje inny organ odwoławczy. Strona niezadowolona z rozstrzygnięcia organu wyższego stopnia ma prawo następnie to rozstrzygnięcie kwestionować wnosząc do sądu administracyjnego skargę.
Obowiązek wyczerpania toku kontroli instancyjnej oznacza, że sąd administracyjny rozpoznając skargę nie jest uprawniony do oceny zgodności z prawem decyzji organu I instancji, jeżeli równocześnie nie została zaskarżona decyzja organu II instancji.
Skoro zatem skarżący w piśmie z dnia 4 lipca 2005r. sprecyzował, że skarga dotyczy wyłącznie decyzji Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, Sąd nie może rozpoznać jego skargi.
Z powyższych względów na podstawie art. 58§1 pkt. 6 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należało orzec, jak w postanowieniu.