Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie Sędzia WSA Hanna Raszkowska Sędzia WSA Alicja Jaszczak - Sikora (spr.) Protokolant Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 kwietnia 2008 roku sprawy ze skargi J. D. na pismo Prezydenta Miasta z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odmowy zwrotu opłaty za wydanie kart pojazdów postanawia - odrzucić skargę. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Wnioskiem z dnia 19 października 2006 r. J.D. zwrócił się do Prezydenta Miasta o zwrot nadpłaty za wydanie kart 59 pojazdów zarejestrowanych w okresie od 30 sierpnia 2003 r. do 15 kwietnia 2006 r. wraz z oprocentowaniem powstałej nadpłaty.
W odpowiedzi organ gminy wskazał, że stosował przepisy obowiązującego prawa, zaś Trybunał Konstytucyjny orzekł w wyroku z dnia 17 stycznia 2006 r., sygn. akt U 6/04, iż przepis § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U Nr 137, poz. 1310) utracił moc obowiązującą z dniem 1 maja 2006 r. Prezydent stwierdził również, że w przypadku pozytywnego zakończenia postępowania toczącego się w podobnej sprawie przed Sądem Rejonowym, z powództwa innej osoby, przedmiotowy wniosek zastanie niezwłocznie pozytywnie rozpatrzony.
Dnia 5 grudnia 2006 r. wnioskodawca wezwał Prezydenta Miasta do usunięcia naruszenia prawa poprzez wydanie decyzji zgodnej z wnioskiem.
Prawomocnym postanowieniem z dnia 10 kwietnia 2007 r. "[...]", Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie odrzucił skargę J.D. na czynność materialno- techniczną Prezydenta Miasta w przedmiocie zwrotu nadpłaty za wydanie karty pojazdu. Profesjonalny pełnomocnik skarżącego nie uiścił bowiem wpisu sądowego we właściwej wysokości.
Ostateczną decyzją z dnia "[...]" Prezydent Miasta odmówił J.D. stwierdzenia nadpłaty w celu zwrotu kwoty 29.500,- zł za wydanie 59 kart pojazdu.
Skarżący wnioskiem z dnia 7 grudnia 2007 r. ponownie zwrócił się do Prezydenta Miasta o zwrot opłaty za wydanie kart pojazdów.
Organ administracji w piśmie z dnia 21 stycznia 2008 r. poinformował wnioskodawcę, iż droga administracyjna została wyczerpana wobec niezaskarżenia decyzji tego organu z dnia 28 czerwca 2007 r. Stwierdził ponadto, że nie jest możliwy zwrot żądanej kwoty w innym trybie.
Skarżący pismem z dnia 23 stycznia 2008 r. kolejny raz wezwał Prezydenta Miasta do usunięcia naruszenia prawa poprzez ponowne rozpoznanie sprawy i podjęcie czynności materialno- technicznej polegającej na dokonaniu zwrotu pobranych opłat za wydanie kart pojazdów.
W odpowiedzi organ administracji podtrzymał stanowisko zawarte w piśmie z dnia 21 stycznia 2008 r.
W dniu 25 lutego 2008 r. J.D wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w której zażądał uchylenia aktu administracyjnego Prezydenta Miasta z dnia 21 stycznia 2007 r. odmawiającego zwrotu opłat za wydanie kart pojazdów, stwierdzenia bezskuteczności czynności materialno- technicznych polegających na pobraniu opłat w oparciu o § 1 ust. 1 powołanego wyżej rozporządzenia, orzeczenie o uprawnieniu skarżącego do otrzymania zwrotu opłat za wydane karty pojazdu i zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. W obszernym uzasadnieniu skarżący, powołując się na orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego i sądów administracyjnych oraz podglądy doktryny, wywodził o słuszności swoich żądań.
W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta wniósł o jej oddalenie w całości i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania od skarżącego na rzecz strony przeciwnej. Stwierdził w uzasadnieniu, że opłatę za kartę pojazdu pobrano zgodnie z obowiązującymi przepisami, a sprawa została rozstrzygnięta ostateczną decyzją administracyjną. Roszczenia wnoszone do sądów powszechnych wobec Gminy zakończyły się ich prawomocnym oddaleniem. Organ administracji nie podzielił ponadto opinii skarżącego odnośnie do mocy obowiązującej wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Podniósł ponadto, że skarga jest spóźniona, zaś poprzednią skargę Sąd odrzucił.