4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
A. P. wniósł skargę na działalność Burmistrza A w sprawie dotyczącej przetargu nieograniczonego na sprzedaż działki nr "[...]", obręb A. Skarżący argumentuje, że przetarg narusza jego interes prawny oraz przepisy prawa.
Wyjaśnić należy, że skarżący w treści skargi nie zakwestionował żadnego aktu lub czynności wymienionych w art. 3 § 2 p.p.s.a. Już tylko z tej przyczyny skarga winna zostać odrzucona. Sądy administracyjne mogą bowiem badać zgodność z prawem konkretnych wymienionych wyżej aktów administracyjnych, które zostały do sądu zaskarżone. Nie każda zatem działalność organu podlega kontroli sądu administracyjnego.
Należy zwrócić uwagę, że skarga wniesiona do organu w niniejszej sprawie nosi znamiona skargi powszechnej, uregulowanej w art. 227 Kodeksu postępowania administracyjnego. Przedmiotem takiej skargi może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw. Skargi tego rodzaju są załatwiane w samodzielnym jednoinstancyjnym postępowaniu uproszczonym, kończącym się czynnością materialno-techniczną zawiadomienia skarżącego o sposobie załatwienia sprawy.
Zauważyć przy tym należy, że nie każda działalność organów administracji publicznej podlega kontroli sądu administracyjnego. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądowym sądy administracyjne nie są bowiem właściwe między innymi do rozpoznawania tzw. skarg powszechnych, a więc skarg związanych, tak jak w niniejszej sprawie, z ewentualnym nienależytym wykonywaniem zadań przez właściwe organy administracji publicznej albo ich pracowników (tak m.in. w postanowieniu NSA z 25 lutego 2009r., sygn. akt II OSK 241/09, opublikowanym na stronie internetowej NSA pod adresem orzeczenia.nsa.gov.pl). Skargi te wnoszone są bowiem oraz rozpatrywane w trybie i przez organy określone w Dziale VIII (art. 227-240) ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2000, Nr 98, poz. 1071 ze zm.), w dalszej części uzasadnienia zwanej: Kpa.
Do rozpoznania niniejszej skargi właściwa jest Rada Miejska w A, a nie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie. Zgodnie bowiem z art. 229 pkt 3 Kpa do rozpatrywania skarg dotyczących zadań lub działalności wójta (burmistrza lub prezydenta miasta) i kierowników gminnych jednostek organizacyjnych, właściwa jest rada gminy.
W tej sytuacji, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 Ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało orzec jak w sentencji.