Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Teresa Cisyk po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie stypendium szkolnego postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 21 lutego 2011 r. W. Z., reprezentowany przez matkę K. Z., wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], nr [...], stwierdzającą nieważność decyzji tego organu z dnia [...], nr [...], którą uchylono decyzję Burmistrza Kietrza z dnia [...], nr [...], zmieniającą decyzję z dnia [...], nr [...] o przyznaniu W. Z. stypendium szkolnego na rok szkolny 2009/2010, na okres od dnia 1 września 2009 r. do dnia 31 grudnia 2009 r., w wysokości 95 zł miesięcznie. Zaskarżona decyzja nieważnościowa wydana została w postępowaniu wszczętym z urzędu, a strona pouczona została w niej o przysługującym jej prawie do złożenia wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. Decyzja doręczona została stronie w dniu 15 lutego 2011 r., do rąk pełnomocnika tj. matki strony - K. Z.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej P.p.s.a., skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba, że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich.
Przez wyczerpanie środków zaskarżenia w myśl art. 52 § 2 P.p.s.a. należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziane w ustawie. Oznacza to, że wniesienie skargi do sądu administracyjnego możliwe jest dopiero wówczas, gdy strona wyczerpie środki zaskarżenia służące jej na etapie postępowania administracyjnego.
Wyczerpanie trybu zaskarżenia na drodze administracyjnej stanowi przesłankę dopuszczalności skargi i wynika z zasady pierwszeństwa trybu administracyjnej kontroli postępowania organu administracyjnego w stosunku do kontroli sądowej. Tryb administracyjny oparty jest z kolei na zasadzie dwuinstancyjności postępowania, ustanowionej w art. 15 K.p.a., która wyraża się w dwukrotnym rozpatrzeniu sprawy w postępowaniu administracyjnym i daje stronie prawo domagania się dwukrotnego merytorycznego rozpatrzenia jej sprawy przez organy administracji publicznej.
Zaskarżona w niniejszej sprawie decyzja, która wydana została w odrębnym postępowaniu nadzwyczajnym, dotyczącym stwierdzenia nieważności decyzji wydanej w sprawie przyznania stypendium szkolnego, jest decyzją organu pierwszej instancji. Skoro postępowanie nieważnościowe jest postępowaniem nowym w stosunku do postępowania prowadzonego w trybie zwykłym, zakończonym decyzją podlegającą weryfikacji w trybie nadzwyczajnym, od decyzji tej przysługiwał środek odwoławczy, o czym skarżący został w decyzji prawidłowo pouczony.
Wskazać przyjdzie, że zgodnie z art. 157 § 1 w zw. z art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) - zwanej K.p.a., właściwym do stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie zmiany decyzji o przyznaniu skarżącemu stypendium szkolnego, było Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu. Skoro natomiast postępowanie nieważnościowe, jako nowe postępowanie administracyjne, jest dwuinstancyjne, w myśl art. 127 § 3 K.p.a. od decyzji wydanej w pierwszej instancji przez samorządowe kolegium odwoławcze, stronie przysługiwało prawo złożenia do organu wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy. Stosownie do art. 52 § 1 i 2 P.p.s.a. wyczerpanie tego trybu stanowiło też przesłankę dopuszczalności skargi do sądu.
Pomimo prawidłowego pouczenia w zaskarżonej decyzji o przysługującym skarżącemu prawie do wniesienia środka określonego w art. 127 § 3 K.p.a., jak wynika z akt administracyjnych, skarżący nie wystąpił do organu z wnioskiem o ponowne rozpoznanie sprawy i w terminie do złożenia tego wniosku wniósł do tut. Sądu skargę na decyzję wydaną w pierwszej instancji. Stosownie też do tego uznać trzeba, że w niniejszej sprawie nie został wyczerpany tryb zaskarżenia, a tym samym nie została spełniona przesłanka dopuszczalności skargi, o której mowa w art. 52 § 1 P.p.s.a.
Z tego też względu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a. wniesioną skargę należało odrzucić. Na mocy powołanego przepisu Sąd odrzuca bowiem skargę w przypadku, gdy jej wniesienie jest niedopuszczalne z innych przyczyn niż wskazane w art. 58 § 1 pkt 1 - 5 P.p.s.a. Brak wyczerpania administracyjnego trybu zaskarżenia, czyni zaś niedopuszczalnym wniesienie skargi do sądu.
Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji.